Kulis.az şair Mətləb Ağanın şeirlərini təqdim edir.
***
Sən də yaman gecikdin;
durub payızda gəldin...
kimin əlində soldun?
solub, payızda gəldin...
mənəmi həsr etmisən
üzündəki qırışı?..
hardaydın yaşılında?
sənə payız yaraşır....
şükür, məni tanıdın,
gördün, günün birində...
...sən də bir vaxt varıydın,
öldün günün birində...
...bəlkə qışdan danışaq,
payız da çoxdur sənə...
...əlimdən tut, bilirəm,
yaman soyuqdur sənə...
2013
***
Nə daha aç qapımı,
nə bir də gül üzümə...
yandır məktublarımı,
külü üfür üzümə.
yandır şeirlərimi,
qızın bir ocaq kimi...
sevindir mən dəlini,
sonra da vur üzümə...
daha məni tanıma,
neyləyim sən xanıma...
vur ölüm,
bir gün
amma
güzgüdə dur üzünə...
1994
***
Çox dəyişib bu şəhər,
yolu, parkı, dənizi...
görən, sonuncu dəfə
kim görüb burda bizi?..
...hardasan indi görən,
neyləmisən özünü?
bilirəm, güzgülərdən
gizlədirsən üzünü...
çəkilib bir tərəfdə
özünçün qocalırsan...
hər gecə ağlayırsan,
və hər gün qocalırsan...
-”...zəng də çatmırdı sənə,
harda idin səhərdən?..”
- “səni, məni gəzirdim,
biz olmayan şəhərdə...”
2013
***
Bir sənsən bu qatarda;
sən düşər.., sən düşərsən...
hərdən bezib qapıdan,
pəncərədən düşərsən...
hara getsən də amma,
bilirsən eyni yerdi...
daha nə yaşasan da,
əvvəli-axırı birdi...
günlər boz yastıq kimi
sifətinə qapanır...
həyat bacadan gedər,
bağlasan da qapını...
... bir azdan zəng vurarlar;
“oyan, adam, payızdı...
adımı soruşursan?
Mətləb, adım Payızdı...”
2013
***
Ötüb gedən günləri,
əyləmək istəyirdim...
adını göy üzünə,
söyləmək istəyirdim...
odla, suyla, küləklə
danışmaq istəyirdim.
hərdən zalım fələklə
dalaşmaq istəyirdim...
nə yaşamaq bilirdim,
nə ölmək istəyirdim...
sən bilmədin, bilmədin,
onda səni sevirdim,
sevilmək istəyirdim...
1996-2013
