Harda qaldı ölməyim?!..
Yaşamaqdan yorulanda
Hədən ölməyim gəlir
Bu dünyadan o dünyaya
Köçüb getməyim gəlir...
Amma elə bil ilişib,
Yolda qalıb,
Gəlib çıxmır ölüm də...
Suallarım da çoxalıb,
Lap qalmışam əlində...
Deyirəm ki,
görən kimdir gözləyənim,
O dünyada yolumu?!...
Bəs qapını kim açacaq üzümə?
Ölüm adlı mənzilində,
Kim qonaq saxlayacaq?...
Kimə baş çəkim birinci?
Məni görüb sevinəcək,
Orda neçə ölü var?
Bu dünyadan o dünyaya,
Görən necə gedib çatır adamlar?
Nə qədərdi məsafəsi,
Bu dünyayla, o dünya arasının?
Bir adı da doğulmaqsa ölməyin...
Ölüb necə doğulur bəs adamlar?
Adım insandısa əgər,
Bu dünyada son işimdi ölməyim...
Suallarım da çox oldu,
Gedim,
dəyim,
gəlim bəlkə?
Görüm yolun harasında,
Nə gözləyir?
Niyə gəlmir, ölməyim?!...
***
Dərdimə...
Mənim dərdlərimin yaşı kiçikdi
Ərköyün uşaqdı,
Tək yata bilmir...
Bilmirəm kimdəndir qorxu-ürküsü
Susub,
Ürəyimdə oturub,
Dinmir !..
Mənim dərdlərimin yaşı kiçikdi,
Qollarımda yatır,
Gecəbəgündüz...
Qorxuram inciyə,
Baş alıb qaça...
Amma nə yol bilir,
Nə də ki, iriz...
Mənim dərdlərimin yaşı kiçikdi...
Böyüyür!
Qocalıb,
Öləcək bir gün...
Yəqin o dünyada
İkimizin də,
Əbədi evini quracaq dərdim...
***
Adam qoxuyan dünya...
Nəyisə çatmır dünyanın...
Kimisə əksilir hər gün,
Havası da qəribədir,
Gor qazırlar adamları,
Allahı da, insanı da,
Yox olub, ölmüş kimidi...
Adamlar qazan qəbirə...
Hər gün bir insan gömülür...
İnsanı olmayan dünya,
Allaha qəbir kimidi...
Adamı çox!...
İnsanı qıt!...
Allahı qıt!...
Bu dünya adam qoxuyur...
Bir insanı, bir Allahı çatmır deyə...
Dünya da ağı oxuyur...
Nəyisə çatmır dünyanın...
