Kulis.Az türkiyəli aktyor Ahmet Mümtaz Taylanın “Ot” qəzetinə verdiyi qısa müsahibəni təqdim edir.
Özümü tək kəlmə ilə tanıtmaq istəsəm; buna məcburam?
Hazırda mənim gündəmim; sülh.
Həyatdakı ən böyük səhvim; təkəbbürlüyəm.
Aktyor olmasaydım; da olardı.
Laqeyd qala bilmirəm; axmaqlığa.
Mənə görə insanların ən böyük problemi; hər şeyi bilmək.
Ən böyük kompleksim; arıqlamaq.
Mənim üçün futbol; kasıbın varlını məğlub edə biləcəyi yerdir.
Layiq olduğu qiyməti almayan bir nəfər varsa o da; atamdır.
Məncə bir qadına verilə biləcək ən dəyərli hədiyyə; onu dinləməkdir.
Özümü tənha hiss etdiyim an; müzakirələrin mübahisəyə çevrildiyi an.
İntihar mənim üçün; başqalarının yaşadığı cəhənnəmdir.
Şeir deyəndə ilk olaraq ağlıma; hər variantı düz olan test sualı gəlir.
Məncə siyasət; sevgisiz, şeirsiz seksdir.
Baxdığım ən yaxşı film; “The lovers on the bridge” (rejissor Leos Carax).
Stolüstü kitabım; kitabxanam yataq otağımda yerləşir.
Mahnıları ilə mənə ən çox təsir edən musiqiçi; Vladimir Vısotski.
Özümü xoşbəxt hiss etdiyim fəsil; yaz.
Fikirlərini özümə ən yaxın bildiyim siyasətçi; Olof Palme.
Yerində olmaq istədiyim tarixi şəxsiyyət; Memar Sinan (Çe Qevara, Da Vinçi)
Özümü xoşbəxt hiss etdiyim şəhər; İstanbul.
O əşyanın mənəvi dəyəri çox yüksəkdir; qızımın ayaq izi.
Son olaraq söyləmək istədiklərim; görəsən daxildə də içə bilirik?
