Kulis gənc şair Elvin Bakiroğlunun “Fərəh üçün…” şeirini təqdim edir
Ürəyin susduğu, dayandığı an
Bir ana özünü oda yıxırdı.
Bir mələk yanırdı, o yandığı an
O biri mələklər hara baxırdı?...
…Gülüşün ölümə necə qalacaq?
Qolların torpağın qucağına dar.
Sən ölümə yaraşmırsan, balaca
Dəyişsin əynini ölüm zəhrimar.
Ölümdə nə gördün axı bu yaşda?
Ölüm səndə nəyi bəyəndi aldı?
Bu soyuqluq nə buzda var, nə daşda,
Ölümə halaldı, vallah halaldı...
Sən öləndə ölüm utanmadımı?
Səni ki öldürdü ta ölməz ölüm…
Səni yandıranda o yanmadımı?
İndi necə yaşayacaq bəs ölüm?...
