Ağ Görsən ki, qaranlıq çökür aləmə,
Görsən ki, axşamdı…
fikir eləmə.
Bir uçuq yuxudu gecənin boyu
Nə qədər imkan var
rahatlan, uyu…
Qəflətən bir çağa salar hay-həşir
Səhər – körpəsidi doğan Günəşin.
Onu ovutmağa tələsər hamı,
Beləcə, salarlar yenə axşamı.
Təzədən qaramat basar dünyanı,
Hanı doğan Günəş?
körpəsi hanı?
… Görsən hər tərəfdən əlin üzülür,
Görsən üşüyürsən…
yandır özünü…
Görsən ki, qaranlıq çökür aləmə...
21 iyul 2012
08:00
Bizi Telegram-da izləyin
t.me/kulis_az
Bizi Instagram-da izləyin
Bizi Facebook-da izləyin
Bizi Twitter-da izləyin
Oxşar xəbərlər
Məhəmməd Füzulini dərk etmək məqamı
15:49
3 noyabr 2024
Ölümü təcrübə adlandıran ateist - Aygün Əziz
17:45
2 noyabr 2024
Dədə Qorqu casus olub? - Zəhra Həşimova
17:00
1 noyabr 2024
"Fəzlüllah ölməyib, İsa kimi qeybə çəkilib..." - Rəhim Əliyev
12:00
27 oktyabr 2024
Bəlkə, ədəbiyyatı ləğv edək?
16:00
21 oktyabr 2024
Çar onun arvadının şəklini niyə cibində gəzdirirdi? – Puşkini öldürən xəyanət
15:00
19 oktyabr 2024
