Kulis.az İldırım Ulusoyun “Müqəddəs Yаnuаr” drаmındаn Müqəddəs Yаnuаrın qurultаy öncəsi monoloqunu təqdim edir.
Müqəddəs Yanuar 
(kabinetdə ağır-ağır var-gəl etdikdən sonra yorğun halda kreslosuna yayxanaraq qəlyanından dərin qullab vurur). 
Qalımmmı, gedimmi? Sual budur, bu… 
AYO*-nun dəhşətli məsxərəsinə; 
Mağmın katiblərtək dözümmü görən, 
Yoxsa üsyan edim bir ərizə ilə? 
Ya istefa verim, ya sədr qalım? 
İstefa! Hər şeyi tamam itirmək. 
Bu sədr postunun min bir dadından,
Min bir ləzzətindən məhrummu olmaq? 
Çəkilib Xəzərin sahilndəki 
Möhtəşəm bağımda sərin guşəyə 
Xəyallara dalmaq, hey mürgüləmək, 
Bir kəsin yadına düşməmək daha... 
Adi, təqaüdçü bir qoca kimi 
Tutub nəvələrin totuq əlindən 
Bayraq meydanında onlarla gəzmək…  
Hər yoldan ötənin, abıvatelin 
“Bu keçmiş sədrdir…” atmacasını 
Vuraraq biveccə qulaqardına, 
Qoşulub Bulvarda “pensonerlərə”
Başmaq seyrinəmi çıxmaq orada? 
Bəlkə qapılaraq nostalgiyaya 
Avtobioqrafik bir roman yapmaq?  
Bir ərizə yazıb istefa vermək... 
Düşmən tənəsinin, məsxərəsinin 
“Ağır zəncirini qırıb qurtarmaq, 
O gözəl, son məqsəd bu deyilmidir?” 
İtirib bu ali hakimiyyəti 
İstefasonrası, postsədr dövrü 
Yataq dustağına çevirilərək 
İnfarktmı, insultmu qazanmaq sonda? 
Bax budur müəmma, bax budur cavab. 
Yoxsa katiblərin boş vüqarını, 
Birlik üzvlərnin cahilliyini, 
Qapımda sürünən hər bir yaltağın, 
Hər bir riyakarın, “hər bir rəzilin 
Gözünün yalançı parıltısını” 
Vurub birdəfəlik yox etmək üçün 
Bir qələm, bir vаrаq kifayət ikən; 
Kölgəmi durmadan hey qamçılayan 
Cılız düşmənlərin namərdliyinə, 
Dəyərsiz, talantsız qrafomanların
Tikanlı, zəhərli tənələrinə, 
Acılı-şirinli sədr postunun 
Siqləti altında sürüklənməyə 
Məntək düz otuz il kim dözərdi, kim? 
Ah, bütün bunları fikirləşdikcə 
“…Solur bir gül kimi qətiyyətimiz. 
Ağıl düşünməkdən dayanıb qalır. 
Həyata keçməsi mümkün görünən 
Ən böyük xəyallar, böyük arzular 
Cəsarətsizlikdən həlak olur, ah!” 
Yetər, şişdi başım! Nə vurnuxuram? 
Sual «qаlım-gedim», cavabı bəlli.  
Gələcək ədəbi nəsillər belə
Qoy məni hələ çox xаtırlаsınlаr,
Sən ey hər mənada son qurultayım…”
*Azad Yazarlar Ocağı
 
                 
             
                                             
                                                     
                             
                             
                             
                             
                             
                            