Qanuni yazar
13 iyun 2011
10:17
Ölkədə kitab bazarının inkişafı “Ən yeni ədəbiyyat” seriyası ilə başladı. İki il əvvəl.
Nədən?
Şahbaz Xuduoğlu kitabı yazardan alıb onun nəşrini və yayımını, təqdimatını özü təşkil elədi.
Bundan əvvəl necə idi?
Yazar əziyyətlə kitabı yazırdı, sonra nəşriyyat qapılarını döyürdü, daha sonra çap olunan kitabını “aeroport zənbilləri”nə doldurub kitab mağazalarını sayırdı.
Sonuncu bir qədər əziyyətsiz iş idi. Kitab mağazalarımız zatən az olduğundan yazara çoxlu kitab mağazası gəzməyə ehtiyac qalmırdı.
Şahbaz Xuduğulu yazarı bu əziyyətdən qurtardı.
Əslində bu cür olmalıdır. Yazarın işi masasında başlayıb masadaca bitməlidir.
Qalan işləri yazarın redaktoru, nəşriyyatı həll etməlidir. Yazar menecer deyil, o – istehsalçıdır. Yayım işlərini yazar görməli deyil.
İstənilən sahədə bu cürdür.
Müğənnilərin prodüseri olur. Müğənni ancaq oxuyur. Konsert, albom, klip işlərini prodüser həll edir. Prodüser toyu danışır, müğənni gedib oxuyur, pulunu alır. Bəzən o heç bilmir kimin toyunda oxudu, toy yiyəsi kim idi.
Məhəmməd Əlinin bir meneceri vardı. Sonralar Mayk Taysonun da meneceri o adam oldu. Bu iki boksçudan az məşhur deyildi.
Pırpızsaçlı hündürboy kişi idi. Boksçuların görüşlərini və alacaqları məbləğləri o müəyyənləşdirir, zalda tər töküb məşq edən boksçulara isə yalnızca son anda rinqə çıxmaq qalırdı.
Yazar da müğənni, boksçu kimi bir şeydir. O, kitabının yayımını düşünməməlidir. Bizdə yazarın kitabla böyük pullar qazanıb üstəlik özünə redaktor da tutması bir az müşkül məsələ olduğu üçün bu işi nəşriyyat görməlidir.
O zaman yazar da ürəklə işləyər. “Qanun” nəşriyyatının bu işi üzərinə götürməsi yazarların işini bir çox cəhətdən asanlaşdırdı. İndi yazmaq daha asandır.
İki ildə onlarla yazarın kitabı çap olundu. Bu vaxta kimi yazarlar qarşıdakı çətinlikləri görüb kitablarını çap etməyə ərinirdilərsə, “Qanun”un bu təklifindən sonra ürəkləndilər.
Şahbaz Xuduoğlu bu işi öhdəsinə götürdü, kitabların təqdimatına qədər, müxtəlif sərgilərdə iştirakına qədər bütün məsələri özü həll elədi.
Yazar kitabına müqəddəs bir əşya kimi baxa bilər. Amma piştaxtaya qoyulan kitab əmtəədir. Bir əmtəə ilə isə baar qanunlarına görə davranılmalıdır. Yazardansa bazardan anlaması tələb olunmur. O, kitabını yazsın. Onu satacaq nəşriyyat olacaq.
Nədən?
Şahbaz Xuduoğlu kitabı yazardan alıb onun nəşrini və yayımını, təqdimatını özü təşkil elədi.
Bundan əvvəl necə idi?
Yazar əziyyətlə kitabı yazırdı, sonra nəşriyyat qapılarını döyürdü, daha sonra çap olunan kitabını “aeroport zənbilləri”nə doldurub kitab mağazalarını sayırdı.
Sonuncu bir qədər əziyyətsiz iş idi. Kitab mağazalarımız zatən az olduğundan yazara çoxlu kitab mağazası gəzməyə ehtiyac qalmırdı.
Şahbaz Xuduğulu yazarı bu əziyyətdən qurtardı.
Əslində bu cür olmalıdır. Yazarın işi masasında başlayıb masadaca bitməlidir.
Qalan işləri yazarın redaktoru, nəşriyyatı həll etməlidir. Yazar menecer deyil, o – istehsalçıdır. Yayım işlərini yazar görməli deyil.
İstənilən sahədə bu cürdür.
Müğənnilərin prodüseri olur. Müğənni ancaq oxuyur. Konsert, albom, klip işlərini prodüser həll edir. Prodüser toyu danışır, müğənni gedib oxuyur, pulunu alır. Bəzən o heç bilmir kimin toyunda oxudu, toy yiyəsi kim idi.
Məhəmməd Əlinin bir meneceri vardı. Sonralar Mayk Taysonun da meneceri o adam oldu. Bu iki boksçudan az məşhur deyildi.
Pırpızsaçlı hündürboy kişi idi. Boksçuların görüşlərini və alacaqları məbləğləri o müəyyənləşdirir, zalda tər töküb məşq edən boksçulara isə yalnızca son anda rinqə çıxmaq qalırdı.
Yazar da müğənni, boksçu kimi bir şeydir. O, kitabının yayımını düşünməməlidir. Bizdə yazarın kitabla böyük pullar qazanıb üstəlik özünə redaktor da tutması bir az müşkül məsələ olduğu üçün bu işi nəşriyyat görməlidir.
O zaman yazar da ürəklə işləyər. “Qanun” nəşriyyatının bu işi üzərinə götürməsi yazarların işini bir çox cəhətdən asanlaşdırdı. İndi yazmaq daha asandır.
İki ildə onlarla yazarın kitabı çap olundu. Bu vaxta kimi yazarlar qarşıdakı çətinlikləri görüb kitablarını çap etməyə ərinirdilərsə, “Qanun”un bu təklifindən sonra ürəkləndilər.
Şahbaz Xuduoğlu bu işi öhdəsinə götürdü, kitabların təqdimatına qədər, müxtəlif sərgilərdə iştirakına qədər bütün məsələri özü həll elədi.
Yazar kitabına müqəddəs bir əşya kimi baxa bilər. Amma piştaxtaya qoyulan kitab əmtəədir. Bir əmtəə ilə isə baar qanunlarına görə davranılmalıdır. Yazardansa bazardan anlaması tələb olunmur. O, kitabını yazsın. Onu satacaq nəşriyyat olacaq.
2513 dəfə oxunub
Oxşar xəbərlər
İstanbul Beynəlxalq kitab fuarından qayıdan “Fəxri qonağ”ın əhvalatı
13:20
7 noyabr 2024
Seyid Əzimi kim qətlə yetirmişdi?
17:00
15 oktyabr 2024
Sizin yeriniz AYB deyil! - Elza Seyidcahana açıq məktub
11:30
23 sentyabr 2024
Mən Mircəfərin eynəyini taxıb, Müşfiqin, Cavidin şeirlərini oxumağa hazıram... - Həmid Herisçi
12:00
19 sentyabr 2024
Qarabağı hansı uşaqlar azad etdi?
13:14
14 sentyabr 2024
Baboşun villasından alimin zirzəmisinə
15:00
26 avqust 2024