Kulis.az Mehriban Nağıyevanın "Ata həsrətli uşaqlar" şeirini tədim edir.
Dərsimiz başladı,
Mövzumuz “Ailə” idi.
Duruxub çaşıb qaldım,
Ailə...
Axı sinifdə ailəsi yarım qalan uşaqlar vardı...
Və bir də onların kədərli gözləri
Keçə bilmədim o dərsi,
Keçə bilmədim...
Bildim ki, ailəsi dağılmış uşaqlar ailədən danışanda,
Hönkür-hönkür ağlayacağam.
Uşaqlar da kədərlənəcəklər
Necə ki, ötən il bu dərsi keçəndə çox ağlamışdım...
Yay təzəcə bitmişdi onda,
Mövzumuz “Yay təəssüratları” idi
Fuad qalxıb atasından bəhs etmişdi.
Demişdi ki, müəllimə, mən atamla dənizə getmişdim yayda
Atam məni çiyninə qaldırıb tez-tez suya atırdı.
Çox sevinmişdim
Fuadın anasın təbrik etmişdim barışdıqlarına görə
Yazıq ana da çaşqın-çaşqın mənə baxıb demişdi:
- Yox e müəllimə, barışmamışıq ki,
Fuad yalan deyir
Bu sadəcə Fuadın xəyallarıdı
Onunla dənizə heç getməmişik
Müəllimə, bilirsən?
Fuad bütün günü atası ilə xəyalən söhbət edir
Dünən televizorda quşlardan bəhs edən filmə baxırdı
Qəfil dönüb dedi:
- Ana, bax quşların da atası var, bəs mənim atam hanı?
Əslində elə xoşbəxt ailə idik ki,
İşləri yaxşı gedirdi,
Qəflətən varlandıq
Və dəyişdi Fuadın atası
Daha sizi sevmirəm, dedi
Qapını çırpıb getdi
O gedən gedib
Onda Fuad 3 aylıq idi
İndi 5 yaşı var...
Qrupda bir uşaq da var
Adı Nadir
Həmişə kədərli olur.
O gün deyir ki, müəllimə, atam bizə heç gəlmir
Amma hər gün hədiyyələr göndərir.
Anası ilə söhbət edəndə
Ona təskinlik verirəm mən də:
- Siz ayrılsaz da, sağ olsun ki, tez-tez hədiyyə göndərir Nadirə
- Yox e müəllimə, nə danışırsız?
Özüm alıram o hədiyyələri tez-tez
Deyirəm atan göndərib
Bir az təskinlik tapsın deyə...
Ləman adlı gözəl sarışın qızcığaz
Uşaqları başına yığıb ağlamsınaraq danışır:
- Uşaqlar mənim atam yoxdu ki
Amma görmüşəm sizin var
Məni hər gün bağçaya babam gətirir
Amma elə istəyirəm, elə istəyirəm
Atam gətirsin
Üzümü divara çevirib ağlayıram
Uşaqlar pıçıldaşır:
Müəllimə ağlayır
Qəfil dönürəm göz yaşlarımı silə-silə:
- Yox ağlamıram uşaqlar, ağlamıram
Qrip olmuşam, ağlamıram
Deyib göz yaşlarımı tələsə-tələsə silirəm...