EYNULLA MÜSLÜM
YENƏ O ÇAĞ OLAYDI...
Yenə o çağ olaydı,
Yenə yığışaraq siz-
Qəbuluma gələydiz...
Mən də baxıb damara,
Qanınızı soraydım-
Sizdən rüşvət alaydım.
Yenə o çağ olaydı,
Yenə o kefli əyyam...
Kaş çin olaydı röyyam.
Böyük bir iclas qurub
Boş yerə danışaydım,
Kürsüdə alışaydım.
Yenə o çağ olaydı,
Yadıma daş düşəydi.
Sözümə söz deyənin
Başına daş salaydım,
Yenə rəhbər olaydım.
Yenə o çağ olaydı,
Yenə o kefli əyyam
Katibə bitirəydi-
“ Ruhun ehtiyacını”
Unudaydım acını.
Yenə o çağ olaydı,
Qayıdaydı sovetlər
Qoruyaydı qapımı
Milli sayılan itlər.
Mən də çəkib özümü
Pələng kimi duraydım,
Fərəhdən quduraydım.
Arzuya bax, ay Allah!
Bir-birindən incəmi?!
Görəsən bu arzular
Xalqın ürəyincəmi?!
17.07.1992.
