Baba Yaşaroğlu

biz eyni küləkli şəhərdə

eyni ulduzların altında yaşayırıq

mən yağışlı axşamları sevirəm

sən yağışdan sonra əsən səhər mehini

birimiz mavi dənizi,

birimiz o dənizə doymayan dolu buludları

hərdən kölgə salan isti qala divarları

hərdən dumanlı kirpikləri oxşamağı sevirik

birimiz həzin-həzin oxumağı,

birimiz yorulmadan sabahlara qədər oxunmağı sevirik

elə bil sən məni yaşayır, məni danışırsan

mən səndən yazıram

axtar məni

bizi susduğun yerdə

oxunmuş bir gözəlliyin var sanki

neçə türbələrdə adını əzbərlədim

sonra da qalın-qalın kitab səhifələrinə

dondurulmuş izahlar yazdım

...gül qurusu

sən yazılacaq eşq hekayələrimin ilk sətri

sevgili, gülərüz baş qəhrəmanı

kükrəyən dənizlərin eşqinə

hərdən gözlərinin qəhvə rənginə

bərk-bərk bürünmək istəyirəm

bu donduran dəli fırtınalar arasında

elə bil ki, büründükcə sağ qalacam

bəlkə də mən öz nəfəsimin çiskinli soyuğundan

birdəfəlik qorunacam

sığınacağım kimi (sən)

mənə qayğıyla qucaq açan

lap saçlarını oxşamaq istədim

sanki, sahildən görünən dəniz fənərləridir

daha çox aydınlanmaqdan belə qorxmuram

axtar məni

bizi susduğun yerdə

yaşılı söyüd bağçalı dünyamı

rəngləndirən qadın

mənə nə vaxtsa unuda bilməyəcəyim

dalğalı xatirələrimi yaşat

arabir də həyəcan dolu nəfəsinin titrəyişlərini

bəyaz köynəyinin ən üst düyməsinə gizlə

gəl, mənə aylı gecələrini danış

pərdə-pərdə, nağıl kimi

sabahları Günəş deyə isti şəfəqlərinə

bir başqa cür oyanmağı istəyirəm

nə olar ki, bir gün bizi canlandır

tut ürəyimin çağıran əllərindən

sonra da islaq dodaqlarından oxu

danışa bildiyin qədər ucadan danış adımı

gecələrlə, hecalarla

axtar məni

bizi susduğun yerdə

• O, qadın deyil, eləcə anadır... - Mətbəxdə cazibəsini itirən Həmidə xanım
• Xalq artistinin oğlu: "İllər sonra atamın qulağını kəsdiyi adamla rastlaşdım..." - Müsahibə
• Əlvida, Rauf... - Əlibala Əhmədov