Kulis Dilqəm Əhmədin yeni şeirlərini təqdim edir.

Ayrılığı hiss edən daraqlar

haradansa xatırlayıram,

sevməyi öncə barmaqlar hiss edir

ayrılıqları isə

aylarla saça toxunmayan

daraqlar hiss edir.

haradansa xatırlayıram

daş-kəsək içindən çıxaraq

günəşə “azadam” deyən çiçəyə tikan,

onu kökündən qoparıb

bir kənara tullayana

insan deyirlər.

haradansa xatırlayıram

azadlığı, tikanı, daraqları

sevməyən sevgilini.

Yalnızlıq və ateizm

Tanrını

bizi unutduğu nöqtəyə qədər sevirik

qadını

bizi ovutduğu yerə qədər sevirik

elə buradan başlayır

yalnızlıq və ateizm…

Muza

Sənin də, qanadların qırıldı, Muza

Düşdün ucalıqdan

uşaqlıqda seyr etdiyimiz

ölən ulduzlar kimi

Hər ulduz sürüşəndə,

bir nəfər ölürdü

hər qanad qırılanda

bir mən.

Sənin də, qanadların qırıldı, Muza

Hər sabah öpdüyü uşağının yanağına

Zəlzələdə daş düşən analar kimi.

Hər yaşda bir uşaq öldü,

hər daşda bir uşaq.

Hər axan yaşda

Bir mən.

Sənin də, qanadların qırıldı, Muza.

Bütün bahar çiçəklərinin sürgünü kimi

Sevdiyin qızıl lalələrin

Günəşi görən anda öldüyü kimi.

Hər bahar açanda bir tikan öləcək.

Hər lalə açanda

Bir mən.

Sənin də, qanadların qırıldı, Muza.

Sən də insan oldun sonunda.

Qaranlıqdan qorxub, qaranlığa qaçanlar kimi.

Ovuclarımdan işıq səpəcəyəm dünyaya

günəşə uçanlar kimi.

Daha heç bir İkar əriməyəcək.

Nə də ki mən

Mən bir qarışqayam

Mən bir qarışqayam

Bir əsgərin snayperinin içində

İndi anladım,

tunelin sonundakı işıq

əsgər gözü imiş.

Mən bir qarışqayam

Bayraq meydanında

İndi anladım, əlçatmaz bildiyim

Sıradan bir dirəkmiş.

Mən bir qarışqayam

Sosializmin qurulduğu yuvalarda

Günəşi görməsək də,

sevgimiz var.

Bizim də öz Nazim Hikmətimiz var.

Mən bir qarışqayam

Sənin ayağının altında ölə bilərəm,

insan.

Bu heç də qorxulu deyil

Qorxulu olan insanın

insan ayağı altında ölməsidir.

Mən bir qarışqayam

Gözlərini qarış-qarış axtarıram

Bir əsgər ayağı toxundu,

üstündə mina olan yuvamıza

O gündən iki ayaqsız, barış,

barış axtarıram.

Sevgi daşımaqdır

Bir gün ən azad

ən müqəddəs qadınlar da daş olur

kilsə qarşısında ucalan

Məryəm ana gözlərində

dörd mövsüm halımıza

ağlayacaq qədər

yaş olur

çadrasını atdığı yerdə

daşa dönən qadınlar olur

daş qadınlar uğrunda da

bitməz savaş olur.

Qadın daşlığı kədərin ən bərk halıdır

Ən bərk daşlar da sevgidən ovulur

Qadın daşdırsa,

sevgi onu daşımaqdır

Gerçəklik ən çirkin halında belə onu

yaşamaqdır

Ən titrək anlarında,

ən dərin boşluqlarda

Ümidli gözlərlə onu qarşılamaqdır.

Başından çadrasını

açan daş qadının

Göz yaşını silmək üçün

Məryəm anaya uzadarkən

Anlayırsan qadın kədərinin

doğmalığını.

Anlayırsan ən sərt halında belə

Qadınların gizlicə ağlamağını.

Bir gecəlik

Bir gecəlik oyaq qal

Qaranlıqdan çox qorxuram

Sığınım əllərinin istisinə

Bir gecəlik dayaq qal

Bir gecəlik, sən ağlama

Sadəcə oyaq qal

Yanan da mən olum,

külü çıxan da

Sən bir gecəlik soyuq qal.

Bir gecəlik sevmə məni

Eləcə, kənardan bax

Bu gecə sevgini mən daşıyacam

Sən, özünə kənardan bax.

Bir gecəlik, unut məni

Sonra bax, özündən nə qalacaq?

Bir gecəlik, sev məni.

Sonra bax, ömründə nə qalacaq.

Bir qadın

Hər yer soyuqdan,

soyuq isə onun ürəyində donub.

Qarda paltosuna, ürəkdə kədərinə bürünən

bir qadın yürüyür kölgəsindən

üç addım geridə

Bir əlində əlcək, bir əlində etinasızlıq

Boğazında şərf, başında qərarsızlıq

Gözlərinə yaş, fikirlərinə

daş ağırlığı çöküb

Ən son ona çatdığından

xoşbəxtlliyin beli bükülüb

Bir qadın yürüyür,

bərk-bərk qəhərini düymələyərək

Qar təmizliyindən qaçaraq,

sevinci düyünləyərək.

Göz gör-görə qadın

intiharla əl sıxışır

Çovğun qar altında intihar və qadın

bir-birinə qarışır.

Stəkan

Dodaqların

məndən daha çox

stəkanların idi.

İnsan insanı

Mən isə stəkanları

Qısqana-qısqana

Panteist olurdum.

Sənlə stəkan

Artıq vəhdətdə idi

Səni öpə bilməsəm də

Artıq mənim də öpəcəyim

Sənin dodaqların hopan.

Şüşə sevgililərim vardı.

Divi anlamaq

Çətindir

ürəyin olsun,

amma

səndən kənarda

sevgilidən kənarda

bumbuz şüşənin içində

hansısa padşahın

əzab çəkməyən oğlu

gəlsin sındırsın şüşəni

Çətindir

Div olasan

Bir insanı sevəsən

Yurdundan qaçaq düşüb

Yeddinci qəsrin içində gizlənəsən

Sevdiyini deyəsən,

Sevilmədiyini eşidəsən

Məcbur qalıb

Saçlarından asasan.

Çətindir

Hər gün sevgilin üçün

Bir alma dərəsən

Milyonlarla qızılı olan

Bir padşahın xəsisliyinin

Hikkəsini görəsən.

Çətindir

Padşah oğlunun divi anlaması

Çətindir div kimi

Ürəyin şüşə içində olması.

Çətindir insan içində yaşanması

Div yalnızlığı çöküb üzərimə.

İnsan olacağam bu gün

Bu gecə çox pessimistəm,

toxunma mənə

Götür saçlarının

qırıntısını üzərimdən

Sakitcə yuxulamaq istəyirəm

Uzunmüddətli özünəqapanmaya

ehtiyacım var

Yorğunam, düşüncələrim korşalıb,

Ən sevdiyim baxışlarını izləməyə də

Taqətim yoxdur.

Bu gün baxışların yorur məni

Sevgi deyil, süstlük

duyuram gözlərindən

Kirpiklərin yerin asılqanı kimidir

Azacıq toxunsam qırılacaq kimidir

Baxma daha üzümə, gözləmə

Bu gün söyləməyəcəm səni sevdiyimi

Bu gün ancaq özümə qapanacam

Bu gün sevgimi yarı böləcəyəm

Bu gün insan kimi olacam,

Tanrı olmayacam

Ədaləti sonunadək müdafiə edəcəm

Yorğun olmaq hüququmdan

istifadə edəcəm

Susmaq azadlığımdan istifadə edəcəm

Bəsdir, yığışdır saç qırıntılarını

Bu gün səni sevməyəcəyəm.

Qolqofadan Kərbəlaya

Orada dağın başında

Göz yaşından qərənfillər bitir

Qolqofaya yağan yağışdan

Çarmıx dibində səfillər bitir.

Orada səhranın ortasında

İstidən qan buxarlanır

Kərbəlanın susuz yollarında

Günəş yerdə yuvarlanır.

Orada, gələcəyin oralarında

Yenə qərənfil məzar çiçəyi olacaq

Yenə Qolqofaya yağış yağacaq

Kərbəlaya qan doğacaq.

• İtalyan heykəltaraş Lorenso Kuinnin “Təbiətdə tarazlıq” sərgisi açıldı
• Əlişir Nəvai Beynəlxalq Mükafatının sahibi açıqlandı
• Daha bir serial final edir