mən müharibədən şikəst qayıtmış,
gəncliyi sönmüş,
istiqbalı batmış əsgərəm
məscidə gəlirəm,
hər gün...
əllərini açıb
dua edir
bahalı maşınlardan düşən
mömin adamlar...
Gümüş üzüklü toppuş barmaqları ilə
saqqalını qaşıyır təqvalı cavanlar...
dua edirəm,
mən də...
Həmin yerdə - camidə...
əlimi açmıram dərgahına
bəlkə sənə çatmır ahım...
əfv et məni, allahım!!!
bəlkə də
dua edənlərin hər birindən
çoxdu günahım.
əllərini qaldıranlar
məndən daha ümidlidir
...əfv olacaq onların günahı...
hər salavatdan sonra
gümüş üzüklü,
incə barmaqlı adamlar
peyğəmbər və əhli-beytinə göndərir salamlar...
mən də
duadan sonra
salavat gətirib əlimi üzümə çəkmək istəyirəm
bunu etməsəm hirslənməzsən ki, allahım?
Salavatsız bağışlayırsanmı günahı?
Eh…
Özün bilirsən də...
mənim əllərim yoxdu axı…
2010
