Xəbər verdiyimiz kimi, Kulis.az “Xocalı ayı” elan edib. Fevral ayı boyunca saytımıza göndərilən Xocalı haqda şeir, hekayə və esseləri çap edəcəyik.
Kulis.az “Xocalı ayı” çərçivəsində Arif İsmayılovun “Axı hələ qisas qalır” şeirini təqdim edir.
Ana Vətəni oğluna əmanət etdi,
“Vətənə bir şey olarsa, əsla evə dönmə” – dedi.
Oğulsa...
Dönsə əmanətə sahib çıxa bilməyəcəyini anlayınca...
Şəhid oldu...
Vaz keçdi evə dönməkdən...
Dəmir yolu vağzalında qoca ana
Oğlunu cəbhəyə yola salarkən ona:
“Oğlum, babanı 1918-ci ildə, atanı Xocalıda,
qardaşlarını 20 yanvarda itirdim..
sən mənim son ümidimsən...
sən də dönməzsən, mən Allaha əmanət” – dedi,
və əlavə etdi...
“get, get...
körpələr atasız, torpaq sahibsiz qalacaqsa,
sən də get!
Körpə, torpaq, vətən kimə əmanət?
“Vətənə bir şey olarsa, əsla evə dönmə” – dedi.
Cəbhədə qanlar içində son anlarını yaşarkən,
Bədəninnən qanlı gülləni çıxarıb,
“qardaşım, bunu al, anama əmanət et,
yaşadığım müddətdə sözümü tutdum,
inandığım dəyərlər uğrunda can verirəm..
bu müqəddəs güllə anama əmanət!” – söylədi,
və...şəhadətə yüksəldi...
vaz keçdi evə dönməkdən...
vaz keçdi arzularından, xəyallarından...
Tanrı yanında ən uca zirvəyə yüksəldi...
Ana şəhid məzarı üstdə...
əlində müqəddəs güllə, gözlərində qanlı yaşlar...
bir səs ona:
“ana?”
“aldınmı göndərdiyim əmanəti, ana?”
ağlama, ana...
gözümün ağı qarası, ağbirçək anam,
tökmə göz yaşlarını, ağlama anam,
axı bu birinci göz yaşları deyil...
bir xatırla...
1918-ci ildəki göz yaşları, ana...
qaraya bürünmüş Xocalıdakı yaşlar, ana...
20 yanvardakı qanlı yaşlar, ana...
axı bu sonuncu göz yaşları da deyil...
Ruhumun vəhdəti anam...
Bir ricam var anam səndən,
Başını dik tut məzarım önündə,
Axı ruhumun sənlə vəhdət olduğu gün
Axı müqəddəs güllənin məni tapdığı gün
Şan və şərəf günüdür...
və...
ağlayarkən köksünlə məzarımı örtmə, anacan!
axı düşmənimi görə bilmirəm...
axı hələ qisas qalır...
axı hələ qisas qalır...
Son
03.02.2022
