Bu gün Mövlud Mövludun doğum günüdür. O, 2017-ci il mart ayının 16-da özünü 17-ci mərtəbədən ataraq intihar edib. Yaşasaydı 34 yaşı olacaqdı.
Kulis.az Mövlud Mövluda həsr olunmuş şeirləri təqdim edir.
Mövluda
Aqşin Yenisey
Qocalmaq necə olur ki?
Adını yazıblar balaca bir daşın üstünə.
28 il vaxt keçir, ürəyində oxuyunca.
Ucalmaq necə olur ki?
Şəklini vurublar balaca bir daşın üstünə.
17 mərtəbəli bina kimi görsənir, dayanıb baxınca.
****
Göyə bir Mövlud düşdü...
Şəhriyar del Gerani
Uzağı -
yolların, dənizlərin, adamların uzağı.
Aşağı -
günəşlərdən, küləklərdən, yağışlardan aşağı.
Uşağı -
şəhərlərin, kəndlərin, küçələrin uşağı.
Bir gecənin qəfilində
yoxa çıxdı
bir şəhərin tifili.
Yoxa çıxdı kişmişi gülüşlü,
sevdalı-işıqlı,
böyük həqiqətlərin nadinc səfili...
Yoxa çıxdı yuxarı.
Yuxarı -
yalanlardan, zamanlardan, binalardan yuxarı...
****
Beləmi gələllər Qazağa, Mövlud
Bəxtiyar Hidayət
Bə Qazağa gələcəydin bayramqabağı
Süfrəmizin əvəzinə
Torpağımız açıldı qonağa, Mövlud
Beləmi gələllər Qazağa, Mövlud.
Bu gen dünya başına
Darıydı səbrin kimi
Yadındamı mən Üzeyiri ağlayanda
Demişdin məni də belə ağlayarsanmı
Ondan da betər ağladım səni
Soyudumu ürəyin
Torpağın kimi, qəbrin kimi
Kaş yara çıxaydı bu dilə, dodağa, Mövlud
Beləmi gələllər Qazağa, Mövlud
Sənin kitabını yumaq yerinə
Getdim cəsədini yumağa, Mövlud
Bükülüb dönmüşəm yumağa, Mövlud
Beləmi gələllər, Qazağa, Mövlud
Doğmaların qucaqladı məni
İyini məndən alırmış kimi
Mən sənə büründüm, sən ağa, Mövlud
Beləmi gələllər, Qazağa, Mövlud
Düşmədin yarpaq kimi
Enmədin bayraq kimi
Ürəyim çat verdi
Çırpıldığın torpaq kimi
Həmişə gözümdə
O atıldığın ucalıqda qalacaqsan
Sanki hesab ödəyirmiş kimi
Yenə düşdün hamımızdan qabağa, Mövlud
Beləmi gələllər, Qazağa, Mövlud
****
Mövlud üçün ağı
Elnur Astanbəyli
Gedən balam, dön bəri bax,
Bircə söz deyim, elə get...
Saçlarını qəşəng dara,
Köynəyini ütülə get...
Taleyin sənnən qəsdi nə?!
Belə ki, durdu qəsdinə -
Zalım dərdlərin üstünə
Bıçağını itilə get...
Həncəridi təzə yerin, -
İstidi, soyuqdu, sərin?
Darıxsan ya Əli Kərim,
Ya Eldar Baxışgilə get...
****
Mövludum üçün
Ehtiram İlham
Bu qəsdin, qərəzin nəydi –
Bağrımı didəcəm,oğlum
Gedəndə səni axtarıb,
Qoynunda yatacam, oğlum.
Ta bu boyda dostu tapsan –
“Bir əclaf oğlu əclafsan”.
…Sən bir əfsanəsən, gapsan,
Ölüncə ötəcəm, oğlum.
Yonun hayana getməli,
Varıb hayanda itməli?..
Akif Səməd, Şaiq Vəli
Yolunda bitəcəm, oğlum.
Bilsən, bu görüşü asan,
Məni özün qarşılarsan.
Goyun 17-ci qatından
Yanına gedəcəm, oğlum.
****
De ki, zarafatdı, Mövlud
Oğuz Ayvaz
əzab çəkirəm aşkım
deyərdin anana,
kimin günahkar olduğunu soruşardın
gecənin bir yarısı
əli qoynunda səni gözləyən anana...
hər şey toxunardı sənə
hər şey...
filmlər, kitablar, insanlar
bir atın sınmış ayağı üçün
ağlayardın günlərlə
taleyin ümidinə atılmış
arabanı qucaqlayıb hönkürərdin
mövcud olduğum üçün
üzr istəyirəm
deyib araq şüşələrinin
arxasında gizlənərdin
kəkələyərdin hərdən
hərdən qəfil gülərdin
dərddən güldüyünü anlamazdı heç kim
sən hamının əvəzinə böyüdün
geridə qalan adamlar balaca qaldı
həm qoca idin sən, həm də uşaq
böyük adamlarla
böyük söhbətlər edərdin
uşaqlara qoşulub çərpələng uçurardın hərdən
Tanrını panoramalı
kişiyə bənzədərdin
hamı ilə dost olardın birdən,
bir anda da küsərdin hamıdan
uşaqlara baxıb kövrələrdin
uşaq olardın onlarla
gözünün qabağında canlanardı
atanın ananın başını dəmir darvazaya döyməyi
susardın o an, çox susardın
bu haqda çox susardın...
sən gedəndən insanlar
çox ağlayır, Mövlud
17 mərtəbəli binalara baxıb ağlayır
nifrət edirlər hündür mərtəbələrə
söyürlər, qışqırırlar, Mövlud...
sən gedəndən yurdsuz qalıb qucaqlar
bütün qucaqların ünvanı sən...
sən gedəndən anam da yuxularıma gəlib biləsən
qaranlıqda səsi gəlir bircə
səni soruşur deyəsən.
sən hər gözümü bağlayanda,
uçan Mövlud
arada anamın yanına get
sənə yemək versin, çay versin
bir az danlasın səni
niyə belə etdin deyə
sən də onun əllərindən öp,
de ki, zarafatdı,
bir azdan qayıdacam...
****
Mövluda
Elvin Bakiroğlu
sənin gülən gözlərinə
baxıb gülümsəmək varmış.
"ulan Rza"nın yerinə
"ulan Mövlud" demək varmış.
artdı yoxa bürünənim,
göy üzündə görünənim.
ömür boyu sürünənin
içində kəpənək varmış.
ötən günəm, ötən çağam,
hər gün sınan oyuncağam.
sən ölmüsən, mənsə sağam,
məndə də nə ürək varmış...
****
Mövlud üçün
Aybəniz Əliyeva
Bir gün yazacam sənə,
Yenə də əngəlliyəm?
İndi əlim də tutmur,
Hələ çox kədərliyəm..
Bir gün yazacam sənə,
Yazacam ki, necəsən..?
Səni atan Tanrıyla
Necə yola gedirsən..?
Bir gün yazacam sənə,
Uçmaq necə hiss idi?
Ucalardan Ucalı,
Yerə vurmaq çətindi?
Bir gün yazacam sənə,
Deyəcəm ki, darıxma...
Qəbrin üstə su töküb,
Danışacam başdaşına.
Bir gün yazacam sənə,
Bağışlama istəsən,
Qazaxda yağış yağır,
"Çətirsiz" öyrəşmisən?
Bir gün yazacam sənə,
Havadan şeh düşəndə,
Məzarına gül düzüb,
İstanbuldan dönəndə.
Bir gün yazacam sənə,
İndi gedim, bağışla,
Sən də özünə yer et,
Mən gələndə qarşıla.
****
Çətirsiz Mövlud
Sevinc Elsevər
Mövlud Mövlud - “Çətirsiz”
çantasında gəzdirdiyi kitabı
açır çətir kimi
körpəsinin başı üstündə
gün vurmasın deyə
avtobusda pəncərə tərəfdə
oturan qadın
adamlar boylanırlar kitaba sarı
günəşli ölkələrində
pinqvin görmüş kimi
tanımadıqları yerli müəllifin və kitabın adını
pıçıldayırlar ürəklərində
bir dayanacaq sonra unudacaqlarsa da:
Mövlud Mövlud –“Çətirsiz”
Mövlud Mövlud –“Çətirsiz”...
kitabın arxasındakı şəkildən baxan
üzügülər adam
əl eləyir
avtobusdakı uşaqlara...
****
Mövlud üçün
Seymur Su
Yoxluğun bütün şəhəri ağuşuna alıb,
ey bircə fotosu qalmış adam.
Adamlar çoxdu, həddən çox;
qulaq pərdələrin yeyilib,
qalın divarlar nazilib.
Səslərdən hara qaçasan?
Dizlərin, biləyin, üzün-gözün çoxluqdan əzilib,
qaçış oxunu hara sancasan?
"Qaldır dabanını, Axilles! - deyə çığırsan da,
ölsə də qabırğalarından
həbsxana dəmirləritək yapışmış son insan da,
bu darmadağınlıqda, bu yerlə-yeksanda
səmanın hansı səmtini
Günəşin yatağı bilib uçasan?
Qapı arxasındakı xoxan da böyüyüb
uşaqlığından bu yana sənin qədər,
ey bircə fotosu qalmış adam.
Acmısan bilirəm,
doyurmur qarnını, öldürür bu ucuz kafe yeməkləri
bütün iştahını.
Qoy kənara yemək menyusunu,
əlindəki bazarlıq siyahını.
Acmısan bilirəm,
indi sən bütün uşaqlara həsədsən
ana döşlərindən doyan, gülümsəyən uşaqlara.
Bəlkə də ona görə devirmək istəyirsən
böyük adamların böyük qazanlarını
ocaq üstündən.
Bilirsənmi,
dünyanın hər yerində kağızdan ibarətik,
əslində,
heç kimik.
- diplomuq,
şəxsiyyət vəsiqəsiyik,
pul,
qatar bileti,
avtobus kartı..
Hətta sən özün də
ölümündən sonra sadəcə bir fotosan..
Bilirsənmi, ey bircə fotosu qalmış adam,
üzümüzdəki təbəssüm
daş kimi düşdü adamların başına.
Ağrı doğradı onları.
Onlarsa qarğış etdilər göylərə,
Günəş batdı.
Və bir daha gəlmədi.
****
Mövlud…Mövlud…
Aliyə
Yuxu, yaxşı, yaşıl, susuz, para
Diz, yoxdur, hara, darıxma, sil, şar,
Alın, necə, gözüm, birdən, sol, damar
Mövlud... Mövlud.. Mövlud... intihar...
Yazı, xəbər, hücum, söndür, şüar,
Boş, stol, kağız, dərman, iftar,
Soyuq, qapı, bulud, azan, quşlar,
Mövlud... Mövlud... Mövlud... intihar...
Oxu, birdən, qopuq, çətin, barmaq
Dibdən, çox yox, sətir, sual, var,
Yoxla, qalıq, yuxarıya, açar
Mövlud... Mövlud... Mövlud... intihar....
Açıq, hansı, bıçaq, pulsuz, çay,
Söndür, mənsiz, alma, dünya, onlar,
Uzaq, hava, geyin, yapış, dağlar
Mövlud... Mövlud... Mövlud... intihar...
****
Mövluda
KƏRAMƏT
İntihar mövsümü bitəcək, əlbət
Güllər də solacaq qəbrinin üstdə
Göylərin sonuncu mərtəbəsindən
Qorxma, at özünü səbrimin üstdə
Misralar vərəqdə intihar edir
Qızıl gül açıbdı asfalt...görürsən
Cismi vətəndaşdı, ruhu mühacir
Ağlaya-ağlaya nəyə gülürsən?
Bircə sığınacaq göz tapanmadın
Yaxınlar-uzaqlar hüdülədilər.
Tutub saxlamağa söz tapanmadın
Səni uçuruma itələdilər.
Baş rolda sənmiydin? "Olum, ya ölüm"
Beləcə sonlanır yas tamaşası...
Səhnədə pərdə də ağ kəfəndimi
Süpürgəçi qadın-son tamaşaçı...
****
Mövluda..
Elnaz Eyvaz
Dilimizdə söz idin,
danışırıq, bitmirsən
aşığın sözü kimi.
Gözümüzdə yaş oldun...
Dalımızca baxırsan
anasız quzu kimi...
Bəxtəvər ola bilmədin,
özün boyda daş oldun...
***
Soyuq dəyər, üşüyərsən.
De, torpağın qalındımı?
Qurtulmaq istədin dərddən,
heç olmasa, alındımı?!
Yaman dəymədüşər idin,
Xətrinə dəyənin yoxdu?!
Sən ki dost-tanış sevəndin,
qapını döyənin yoxdu.
Yenə elə gülürsənmi,
əlini vurub əlinə?!
Dərdli-dərdli susursanmı,
əlini qoyub belinə?!
Kim mənə elə ərk edər?!
Bundan belə, de, ay zalım.
Necə çırpdın göydən yerə,
daha düzəlmir əhvalım.
Mənə deməmiş getmisən,
küsmüşəm, gəl, barışmayaq.
Bircə kərə zəng elə, sus,
Mən ölüncə danışmayaq…
****
Göydən Mövlud düşdü
Məlahət Yusifqızı
Biri var idi, biri yox idi.
Varı az idi, yoxu çox idi.
Toy-düyünü yox günlərin
bir günü var idi.
O günün batan yerində
anasından nağıl istədi
Mövludun Ucal balası.
Çaşıb qaldı nağıl danışan.
Axtardı, axtardı...
bir igid tapmadı
o nağıla qəhrəman olası.
Az getdi, yüz getdi...
Dərə, təpə düz getdi.
Yoox! Çaşdım mən də.
Dərə, təpə tapmadı düz getməyə.
Göydələn binalar fürsət vermədi
bu nağıl bitməyə.
Mərtəbələr bir oldu, iki oldu...
Hər pillə bir nağılın tərki oldu.
Nağıl dili yüyrək,
dinləyəni kövrək olar.
Kövrələ-kövrələ
tavana zilləndi Ucalın gözü.
Tükəndi nağıl danışanın sözü.
Boylana-boylana qaldı hər ikisi.
Göydə nə üç alma var idi,
nə də qəhrəmanlığın ölçüsü, çəkisi.
Sonu necə bitər
üç alması düşməyən nağılın?!
Siz də bir işə yaramadınız.
Durun və dağılın.
Dayanıb, son dəfə həyatla görüşdü.
Göydən üç alma yerinə
Mövlud düşdü.
Bəli də...
Bəs insanlar nə bilmişdi?!
****
Mövlud Mövluda
Azər Qaraçənli
Sən özünü göydən atdın,
Göydə quşlar hanı bəs?
Sənə sağlıq deyilmişdi,
O alqışlar hanı bəs?
Sən özünü gecə atdın,
Quşlar yatan çağ olub,
Göydə yarasalar uçub,
Bir də bayquşlar olub.
Kor yarasa yaxın gəlməz,
Bayquş görsə tutarmı heç?
Uçan adam ağla gəlsə,
Qalan quşlar yatarmı heç?
Sən özünü yerə atdın,
Yerdə sular hanı bəs?
Arxanca su səpilmişdi,
O arzular hanı bəs?
Sən özünü atan yerə,
Bir su gəlib axmadı.
Arxanca səpilən sudan
Qabağına çıxmadı.
Bəs deyirlər yer üzünü
Qurudan çox su tutur.
Niyə səni torpaq tutur,
Niyə səni su tutmur?
Sən özünü damdan atdın,
Bir dam səni tutmadı,
Qan tutdu, qadalar tutdu,
Adam səni tutmadı.
Sən özünü göydən atdın,
Bir quş tutmadı səni.
Mövlud, səni qarğış tutdu,
Alqış tutmadı səni.
****
Mövluda
Aysel Fikrət
Hər gecə intihardı Səhərin günəşinə
sənin isə bu günün sabaha çıxmayacaq .
Bir anlıq əsarətin güc gəldi gülüşünə.
Ürəyin nə deyirdi? hər nə desə olacaq ..
Ürəyin istədi ki qanad açıb uçasan
bilirəm sən o anda hər bir kəsdən ucaydin
kas bircə söz deyeydin kas birce soz deyeydin
ele bir soz olaydi boz olümden qacaydin.
Dostların inanmır ki yalan olsun deyirler
Sənin o bir addımın peşman edib hər kəsi
Bəzən bir an gərəkdi həyatda qalmaq üçün.
Bəzən bir an bəs edir qarala göy qübbəsi .
sənin öz cəhənnəmin sənin öz olmazın var
az ömrünü deyəsən çox yollardan keçirib
səni yollar gətirib pillələri qaldırıb
səni o çəkdiklərin intihara yetirib ...
Axı nə bilmək olar? bilmək olurmu məgər ?,
Mən səni tanımırdım bir gör necə tanıdım.
var tələbə yoldaşı var əskərlik yoldaşı
biz səninlə deyəsən intihar yoldaşıyıq
o addımı atmaqa kim itələdi səni
kimin hansı sözündən asıldın qaldın yenə
bilirsən biz qonşuyuq arada iki kuçə
dünəndən ağlayıram tanımadığım sənə
Hər gecə intihardı Səhərin günəşinə
sənin isə bu günün sabaha çıxmayacaq
bir anlıq əsarətin güc gəldi gülüşünə
ürəyin nə deyirdi hər nə desə olacaq.
****
Mövludun əziz xatirəsinə
Aynur Cavid
Bu qədərmi yorulmuşdun.
Tükənmişdin bu qədərmi ?
Günahına kimlər girdi
Bu əcəlmi, bu qədərmi?
O çarəsiz anlarımda
Ölüm üçün dilənmişəm,
Bəlkə min yol, milyon kərə
Ölə- ölə dirilmişəm.
Qorxularım istəyimə
qalib olub,
İçimdəki bir mərhəmət
İncitməkdən incidiyim
Kəslər olub.
Ölə -ölə yaşamışam
Cəsarət ya çarəsizlik?
Bir cavab ver, yalvarımmı
Qışqırımmı…
Bir cavab ver!
Bu həyata etirazmı?
Var olana tüpürməkmi?
Sevənləri incitməkmi…
Bu gün səni günün, dostum
Xatirələr, düşüncələr
Kaşkilərlə bəzənibdi.
Gedişin bahar misali
Hamı sənlə süslənibdi.
Boğazıma düyünlənən
Bir udum söz.
İçimdə bir tükənmişlik
Kimə deyim, bir azca döz!
İnan mənə, yaşamağa
Dözüm yoxdu.
Hər gün bir dost itirməyə
Daha mənim gücüm yoxdu,
Daha mənim gücüm yoxdu …
****
Mövlud yağacaq
Çalğın Məhəmməd (İran)
Deyəsən ağrılar baş ağrı tutub
Deyəsən acılar hududdan keçir
Movlud intihardan keçə bilmədi
Deyəsən intihar movluddan keçir
Əziz oxucular,ana xəbərlər
Hava qarışıbdır bulud yağacaq
Bütün borcların axır qatından
Sabahdan şəhərə mövlud yağacaq...
