Kulis.az Malik Atilayın yeni şeirlərini təqdim edir.
Qum saatına süzülmüş şərab
Hansısa qadının,
Hansısa jurnaldan şəklini kəsib,
Ayırasan hər kəsdən,
Hamının yerinə sevəsən
Qonşunun pəncərəsinə daş atan uşaq kimi
Kədərini daşa tutan təbəssümünü
Darıxasan hamının yerinə
Üç-beş adamlıq gözün yolda qala
Bir adam üçün
Və haçansa
Ucuz ətir kimi üstündə qalmayıb, uçan xoşbəxtliyini də
Alıb apara özüylə,
Payız günü İçərişəhərdə,
Göyüzünün tacından bir inci bulud götürəsən,
Gözyaşını doldurasan içinə,
Diyar-diyar gəzib
Od düşən evləri
Gözyaşınla söndürə bulud.
Pişik səsləyəsən qaranlıq zirzəmidən
Gəlib otura dizində,
Öyrədə yaralarını özünün sağalda bilməyəcəyini,
Öyrədə ağrılarının qəlbinin əlçatmaz yerində olduğunu
Şərab süzəsən,
Qum saatına
Axdıqca o yandan bu yana
Ayılasan zamanın yellədiyi beşikdən
Silahını alasan
Hansısa filmdəki pis adamın əlindən,
Dirəyib alnına
Nöqtələyəsən beynindəki bütün sualları.
Günəşin əksi düşər...
Əsrlər, əsrlər əvvəl
Hansısa uşağın əlindən çıxıb
Anasının gözyaşı kimi dumduru göyüzündə
Səyyaha çevrilmiş sapsarı şardı günəş ,
Hər sabah o uşağı axtarmaq üçün
Qaranlığın xurcununu qızılı şəfəqləriylə deşərkən
Günəşin əksi düşər
Mavi gözlərinə dənizin.
Lövbərsiz gəmidi gecə
Lövbərsiz gəmidi gecə
Avara-avara dolanır Bakının küçələrində,
Tapancanı dodaqlarına dirəyib,
Heç kimə deyə bilmədiklərini pıçıldayır kimsə
Gümüşü soyuğuna ölümün
Çılpaq budaqlar titrəyir qışın nəfəsində
İşıq dirəyinin altında duran fahişə
Kədərlə gülümsəyir həyatına işıq salan tək şeyə,
Can verir sevgin döş qəfəsimdə
İndi o qadın unutdurmalıdı səni,
İlbiz kimi iyrənc kədərimin üstünə
Duz səpərdi gülüşün
Elə gülməməlidi,
Sonra sənin kimi danışmamalıdı,
Qarışmamalıdı səsi yuxularıma
Və hamının yerinə bağışlamalıdı məni,
Bağışlamalıdı
Ölümün gümüşü soyuğuna
Danışmadan günahlarımı.
Ac pişiklər ürəyimi axtaracaqlar
Sovetskidə tərkedilmiş binanın zirzəmisində
Ac pişiklər ürəyimi axtaracaqlar
Axtaracaqlar ki,
Parçalayıb öyrəsinlər
Tez-tez pencəyinin döş cibini yoxlayan adam kimi
Niyə əlim qəlbimin üstündəydi,
Tapmayacaqlar,
Tapmayacaqlar çünki
Hörüklərinin içində gizlətmişəm qəlbimi.
Nuhun gəmisinə gecikənlər
Burax inadının əlindən çıxıb getsin,
Ogar eləmə onu da
Özünü də
Barabana salınmış dələ kimi
Bu yolun sonu yoxdu
Nuhun gəmisinə gecikdiyimçün
Əbədi yalnızlığa məhkum edilmişəm,
Bacarmazsan,
Nə qapımı açmağı,
Nə keçməyi barmaqlıqlarımdan.
