Kulis.az Malik Atilayın yeni şeirlərini təqdim edir.
Bizim küçənin yolları
Bu məhlənin bir yolları var idi,
Gəl görəsən
Dərsdən gələn sevgililər
Bu yol üstə gözucu baxıb
Yola salardılar bir-birini
Nə toy karvanlarının qarşısını kəsərdi burda uşaqlar,
Nə əsgər yola salan olardı burda.
Uzaqlar nədi bilməzdi bu yol.
Bəlkə, yolların sonu elə bu məhlə idi...
Bəlkə, yollar əsasını burdan alırdı elə.
Bu məhlənin bir yolları var idi,
Gəl görəsən,
Səkisində qovrulmuş günəbaxan satan nənə,
Səkisində dəli Səkinə.
Burdan keçən hər kəsə
Bir ağız dua edib yola salardılar.
Bu yoldan keçməzdi kədər,
Bu yoldan keçməzdi ölüm,
Bu yoldan keçərdi hər səhər
Çörəyin dalınca gedən adamlar.
Bu məhlənin bir yolları var idi,
Gəl görəsən...
Bir şair, bir misra
Bir şairin
Min şeirini
Min cəllad yandırdı
Amma
Bir şairin
Bir misrası
Min cəlladın xatirəsini də yaşatdı ovuc içi boyda varaqda
Gedənlər və qalanlar
Həyat mum kimi əriyib sönürdü.
Dönürdü tanıdığın, tanımadığın insanlar
Bir ovuc torpağa,
Bir əlçim şəklə daşların üstə.
Limanlarda,
Vağzallarda,
Aeroportlarda əl yelləyib yola salırdı gedənlərini.
Bəlkə, dumanları fikirləri qovurdu başından
Qalanlar
Çevrilirdi kədərdən büstə
Çevrilirdi bir ümidlə
Gedənlər qalanları olduğu kimi tapalar, bəlkə...
