Kulis.az Şəmsi Vəfadarın şeirlərini təqdim edir.
Özümü sözdən asacam
Tam yox dərdin tamı kimi,
Bu tam zəhər camı kimi,
Daha mən də hamı kimi
Pərdəni gözdən asacam.
Yanan yanmış, sönən sönmüş,
Günüm, ayım ilə dönmüş,
Qəzəbindən külə dönmüş
Qəlbimi közdən asacam.
Soyuluram diri-diri
Ürək-dirək vermə kiri
Səndən uzaq günün biri
Özümü sözdən asacam…
Ey sevgili bayrağım
Neçə-neçə şəhidin qanından yoğrulmusan,
Bütün aləm bilir ki, sən haqdan doğrulmusan,
İllərin atəşinə dözmüsən, qovrulmusan,
Üstündəki ay-ulduz yolumdakı çırağım.
Ey sevgili bayrağım...
Sən harda dalğalansan ora nura bələnər,
Səni hara taxsalar ora uğur ələnər,
Sən olduğun yerlərə nur, bərəkət çilənər,
Sənə yaraşıq verir elim, obam, torpağım.
Ey sevgili bayrağım...
Dünyada ən qiymətli qızılımsan, dürümsən,
Sən mənim qibləgahım, sən mənim and yerimsən,
Sənə səcdə edirəm, ocağımsan, pirimsən,
Sən harda varsan ora mənim yurdum, oylağım.
Ey sevgili bayrağım...
Arzum budur dalğalan hər şəhərdə, hər kənddə,
Təbrizdə, Zəngəzurda, Borçalıda, Dərbənddə,
Qarabağda, Şuşada, Xocalıda, Xankənddə,
Dəyməsin torpağıma bir də düşmən ayağı.
Ey sevgili bayrağım...
Əgər qurbanın olsam onda xoşbəxt olaram,
Əgər kəfənim olsan yeri cənnət olaram,
Mən səni enən görsəm saralaram, solaram
Gəlir ellər, obalar səcdənə axın-axın.
Ey sevgili bayrağım...
Mən bilirəm ki, səni vəsf etmək çox çətindi,
Səni yenilməz edən ölməyən qüdrətindi,
Sən harda dalğalansan ora bu millətindi,
Zirvələrdə ucal sən, qoy yayılsın sorağın.
Ey sevgili bayrağım...
2 noyabr 2015-ci il.
O gün
Qönçələr çiçək olacaq,
Bir gün görərsən - görərsən.
Yuxular gerçək olacaq,
Bir gün, görərsən - görərsən.
Bu sərhədlər söküləcək,
Xudafərin tikiləcək,
Təbrizə yol çəkiləcək,
Bir gün, görərsən - görərsən.
O tay, bu tay bir olacaq,
Qara tikanlar solacaq
Qonşular çaş-baş qalacaq,
Bir gün, görərsən - görərsən.
Araz çəpər olmayacaq,
Təbriz qəhər olmayacaq.
Dünya belə qalmayacaq,
O gün, görərsən - görərsən.
Qarabağ
Dünya bilir, köksümdə
Qarabağın dağı var.
Göynədir hər an məni,
Bu çalın-çarpaz dağlar.
Qaçqınlar sevgisiylə
Sığallayır bu sözü,
Elə bil görmür bunu,
Kordu dünyanın gözü.
Qarabağa can vermiş,
Gör nə qədər şəhid var!
Onların ruhu belə
Hər gün üsyana qalxar.
Balaca körpələr də
Bu kəlmənin başından
Durub dünyaya baxar.
Qarabağın naləsi
Anaların ahıdır.
Ürəkləri sızladar,
Saçlara qar yağdırar.
Hər şəhid oğul ilə
Qarabağ şəhid olub.
Qarabağ yarasıyla
Dünya saralıb-solub.
Açılan çiçəklər də
Qalxar güllə səsinə,
Elə bilər çəmənə
Sevən cavanlar gəlib.
Axan qırmızı qanla,
Sanki yer kürəsinin
Çiçəkləri dərilib.
Hər addımda igidlik,
Alın yazısı kimi...
Yaşar ana yurdumun
Şirin arzusu kimi.
Yollar tanıya məni
Havada çiçək aça,
Ruhuma bir dad gələ.
Su yarıla, yer qaça,
Sulardan bir at gələ.
At gələ, qanad gələ,
Minəm, qaçıra məni.
Ruh kimi, xəyal kimi,
Alıb uçura məni.
El ellə qucaqlaşa,
Qollar tanıya məni.
Baxmaya dağa, daşa,
Yollar tanıya məni.
Vədəsiz xəzan
İnsanların naləsi,
Göylərə bülənd oldu.
Sevgisi, məhəbbəti
Özünə kəmənd oldu.
Haray çəkdi Xocalım,
Necə ay səhər-axşam,
“Viran olacağam mən
Gedəcək əldən Şuşam!”
Amma eşitmədilər.
Şairlər tərif yazdı,
Müğənnilər oxudu
Çoxları yolun azdı
Yada düşmədi Şuşa
Onların nə vecinə,
Təki gəlsinlər xoşa.
Xocalı qan içində,
Bircə dostu olmadı
O gün cahan içində...
Yağış yağır, yuyulmur.
Göylər sınmır, tökülmür,
Allahsızdı yer üzü,
Yer üzü bunu bilmir.
Ümidlər ildırım tək
Çox keçirdi ürəkdən.
Burda kömək umurdu
Adamlar gül-çiçəkdən.
İndi mənim qəlbimdə
Olubdu dağ Xocalı.
Vədəsiz xəzan vurdu,
Solubdu bağ Xocalı.
Dostlarımız nə qədər,
Dil tökdülər kənardan
Gəlmədilər köməyə.
Belə dostları necə
Oxşatmayım fələyə?!
Söhbət yeri
Deyirlər dünyanın səfi pozulur
Dünyadan bir insan azalan zaman.
Nida - başdaşıdı, misra - qəbirdi,
Dərd olur torpağa yazılan zaman.
Payız erkən gəlir, yarpaq tökülür,
Yarpaq kəfəninə bahar bükülür.
Sanki torpağın da beli bükülür,
Köksündə hər qəbir qazılan zaman.
Kim deyir dərd yeri, möhnət yeridi,
Bu da bir yaşayış, ibrət yeridi,
Ölüm mələyiylə söhbət yeridi,
Qəbrinə çiçəklər düzülən zaman...
Çadır şəhərciyi
Çadır şəhərciyinin,
Göyləri bulud-bulud.
Dan yeri qızıl-qızıl,
Sökülür umud-umud.
Çadır şəhərciyində,
Sevənlər ney
ləsin bəs?!
Məktubu necə yazsın,
"Çadır-telefonu"na
O necə zəng eləsin!
Qəlbimizdəsən, Allah!
Necə çiliklənərmiş,
Adam necə yanarmış?
Haqq necə gec gələrmiş,
Ürək necə sınarmış?
Allah, bizə kömək ol,
Yol yoxdu səndən özgə.
Kim bizi düşünər ki,
Sənin tək, səndən özgə.
Əllərimiz açılı,
Hər axşam-səhər sənə.
Milyon-milyon ağızdan,
Dualar gələr sənə.
Əlimizdə Quran var,
Qəlbimizdəsən, Allah!
Qayıdaq yurdumuza,
Bir də təzədən, Allah.
Dua etdim
Yolumdakı qaratikan,
Neyləmişəm axı, sənə?
Ürəyimdə yara tikan,
Neyləmişəm axı, sənə?
Yollarıma yağan yağış,
Ömür yolum bircə qarış.
Ay bəxtimə düşən qarğış,
Neyləmişəm axı, sənə?
Son ümidi üzmək olmur,
Bu dünyadan bezmək olmur,
Görürsən ki, dözmək olmur,
Neyləmişəm axı, sənə?
Həsrət uzun, ömür gödək,
Dərdə necə dözsün ürək.
Taleyimə əsən külək,
Neyləmişəm axı, sənə?
Qəlbimdə yer yox yaradan,
Boya yox, artıq qaradan.
İnsaf eylə, ey Yaradan -
Neyləmişəm axı, sənə?
Allah
Bir sədaqətli bəndənəm,
Məni yana atma, Allah!
Günahsızam, günahlılar
Cər
gəsinə qatma, Allah!
Boyuma biçilir kəfən,
Gözlərimdən süzülür qəm.
Qalanıram alova mən
Sən də oda çatma, Allah!
Bilmirəm nədir günahım,
Göyləri bürüyüb ahım.
Açılmayınca sabahım,
Məni də unutma, Allah!
