Bayram Mustafazadə
Bu şeirləri şeirdən zəhləsi gedən dostum Kənana həsr edirəm
Mən də sənin kimi
safam dostum...
Sapam...
Arzu kimi xəyalıma
Saplanmışam.
Sevdiyim qız nişanlıdı,
mənsə ümidimdən
hamilə qalmışam.
Salmışam...
Amma doğacağına
inanmışam
günəşin qaranlıqdan...
****
“Növbəti çıxışa” deməliydin,
“Farağat” dedin.
İndi bir ömür boyu
farağatda dur, Kənan,
“Azad”ı gözləmə…
Sən onluda,
sən onsuz da
bu sevginin
köləsisən.
Bir gün sən də
mənim kimi
bir istəklə
öləsisən:
Azad olmaq...
***
Bu bir fəlsəfədi, dostum.
Düz bildiyin səhv,
səhv bildiyin düz çıxır.
düz də səni yıxır,
Səhv də səni yıxır.
Allah hamının inandığı,
heç kəsin inanmadığı biridi.
Allah ölməyib, dostum,
Allah diridi.
O qızı Allah bilib inandım.
Sevdiyini tanı...
İnan ki,
inanmayacaqsan Allaha...
***
Ad günümüz-anamızın
ağrılarının il dönümü...
ayrıldığımız gün-əzablarımızın
ad günüdü...
Bilmirsən, Kənan.
Bilmirsən
içkini ağrını
keyitmək üçün
istifadə etməyin
bədbəxtliyini...
Görməmisən, Kənan.
Görməmisən
sevdiyinin başqa biri
ilə olan xoşbəxtliyi...
Axtarma onu:
Zəng etmə,
mesaj yazma...
Göstərmə öz
acizliyini...
Göstərmə, Kənan.
***
Və onda-
nə vaxtsa görsən onu
Pıçılda gözlərinə:
De ki,
hərdən yadıma düşürsən,
üşüyürəm...
Başqa heç nə...
