Kulis.az ARB telekanalının məşhur “Xalqın şairi” yarışmasında ikinci yerə layiq bilinən Qismət Məsimovun qalib olan şeirlərini təqdim edir.
Bəxtim aydın səma mən gün görmürəm,
Bilmirəm qalmışam nə kölgəsində.
Adamın gülüşü xəyala dalır,
Böyük arzuların düşüncəsində.
Yüyürsəm nəfəsim çatarmı görən,
Bir dua yolu var məndən arzuya.
Hər dəfə arxamca su atan zaman,
Anamın göz yaşı qarışır suya.
Bu qədər istiyə alışmır hələ,
Kimin ölüm günü isidər səni .
Hardasa bir isti ocaq küncündə,
Bilirəm bir soyuq düşünür məni.
Nə bilim sonuncu sözüm hansıdı,
Hansı vəfasıza nəğmə yazacam.
Səhərdən səsinin sehrində idim,
İndi başdan-başa qulaq asacam.
Sevgimin alnında tər damlasısan,
Sevmək gecikəndə ağlamaq deyil.
Saatı nəbzinin üstə bağlamaq,
Nəbzini zamanla bağlamaq dəyil.
Bəzən həyat rəngi düşür sevgiyə,
Sanırsan bahalı ürək qurtarıb.
Adam xanımına şeir oxuya,
O da qayıda ki, çörək qurtarıb.
Nəyindən bezmisən asa bilərəm,
Bir adam ağacı göyərdib dərdim.
Amma sən ümid ver qalxım ayağa,
Tabut taxtasından ömür düzəldim.
Yaxşı dəli çıxar məndən istəsən,
Heç nə istəmirsən ürəyi buzsan.
Deyirsən şeirdən nə tapmısan sən,
Mən şeir yazmasam sən adi qızsan.
***
Tapammıram xeyli vaxtdı
Hardasa vaxt itirmişəm.
Yığıram ömrü gözümə,
Görən nə vaxt itirmişəm.
Payızın qapısın döyüb,
Açıb görürəm qış düşüb.
Ağ günlərin sənədləri
Saçlarımla yanlış düşüb.
Bu qədər təklər içində
Yenə kimsə yalqız qalıb.
Tanıtmadım insanlara,
Dərdim evdə qız qalıb.
Sənə çatmaq, səni ötmək,
Bir az qaranlıqdı küçə.
Bütün sevgi nağıllarım,
Gözlərində dönür heçə.
Keçdim səndən də birtəhər,
Yıxılmadım sənsizliyə.
Daha yağmurlu hava da
Şeir yazmır bu sevgiyə.
Ağlına gəlsəm, bağışla
Bağışla deyim hardasan.
Unutmaq üçün getmişdim,
Çatıb görürəm ordasan.
Şeytan da əl üzüb məndən
Allah sən də burax gedim.
Havam çatmır bu sevgidə
Atın bir az uzaq gedim...
***
Günahdan qaçmaqdan taqətim itib
Yenə sənə döndüm niyə? Bilmirəm...
Sənçün darıxmaq da tükənib itib
Oyan aç qapını döyə bilmirəm...
Sənin ayrılıqdan uzun saçını
Yenidən yoluma biçib gəlirəm.
Bütün əyin-başım sevgi tozudu
Yüz dənə ürəkdən keçib gəlirəm.
Fələyin gözündə nə divar, nə sən
O, bilir ürəkdə hansı gedişdi.
Bu tavansız otaq, bu da ikimiz,
Qapını bağlamaq mənasız işdi.
Bəlkə unutmusan yadından çıxıb,
Hər dəfə saçını hördüyün tərəf.
O qədər əlvida sözü çırpılıb
Qırılıb qəlbində sevdiyin tərəf.
Kimə hədiyyədi, kimə yuxudu
Arzuya açılmır bazar dünyada.
Gedirsən, ya məni, ya dünyanı al,
Tanrı da mələksiz azar dünyada.
Həsrətdən şeytanın qulağınacan
Nə qədər daş görsəm yığmışam, oyan!
Bu qədər dərdimlə, məhəbbətimlə
Sənin ürəyinə sığmışam, oyan.
Bəlkə şimşək kimi çaxdım ömrünə
Bulud da bu boyda eşqi saxlamaz.
Sən yağış damcısı yarpaq könlümə,
Damcılar yarpaqda yaşayır bir az!!
***
A çay, məni özünə qat,
qumun olum, daşın olum.
İtim-batım bu səsində,
bir azca yoldaşın olum.
Kimisə tox əliyəcək,
ac balıqla gecələyim.
Bir balıqçı tilovunu
ümid olub silkələyim.
Bir küləkli yağış gəlsin,
paltarımı yel aparsın.
Dünyaya yenidən gəlim
yaddaşımı sel aparsın.
Bir günlük qonağın olum
Bir az ömrü azım gəlim.
Sənə söylənən yuxunu
Yaxşılığa yozum gəlim.
A çay, məni özünə qat
bir az su ömrü yaşayım.
Axa-axa təmizlənim
sonra bu ömrü yaşayım...
***
Sən elə bilmə ki tanrı rahatdı
Gecikən tövbəyə diksinir o da
Bir sevgi duası alıb çiyninə
Bu soyuq dünyada isinir o da
Elə düşünmə ki, səsin duyulmur
Hər gün neçə qəlbin çağırışı var
Amin eşitməkdən tutulub göylər,
Qarışqa duası, fil qarğışı var...
Hardasa bir günah bəzənir indi
Güzgü qarşısında əlində daraq
Kimisə şeytanla tanış etməyə
Cəhənnəm rəngində bəzənir dodaq...
Bu ürək, bu yoxuş bu ömür yükü,
Oğulsan arzundan o yana boylan.
Bir də görəcəksən anan deyilmiş
O qızın evidi xonçayla duran...
Göylərdə fırlanır yenə də bir daş
Kiminsə bəxtinə çırpacaq özün.
Bəlkə günahını siləcək tanrı
Qonşu çəpərindən baxan yalqızın.
Arzumu deməyə yadırğamışam,
Mənə ümid topla mənə arzu ver...
Şeytanı qovmaqdan ayağı şişən,
Allah adamıyam bir ovuc su ver...
Bax qadın şəri var qadın hikkəsi
Yürüyür Allaha hey dəstə-dəstə...
İstədim qadınsız bir şeir yazam
Qızım çay dağıtdı vərəqin üstə...
