Kulis.az yazıçı-şair İmir Məmmədlinin yeni şeirlərini təqdim edir
Salam verin
Burdan keçəndə
Salam verin
Soldakı evin darvazasına.
Orda gölməçəyə düşən günəşi
Sevgilisi kimi yalayan pişik
Yaşayırdı neçə il qabaq.
Həmin darvazanın ehtiyacı var
Xoş bir salama.
Salam versəniz,
Elə bil küçədə tənha bir kəsin,
Kibriti olmayan bir zavallının
Siqaretini
Gölməçəyə düşən günəş alovu ilə
Alışdırdınız.
Burdan keçəndə
Salam verin
Soldakı evin darvazasına.
Evimiz
Atam elə yerdə ev tikmişdi ki,
Üstündən keçirdi günəşin yolu.
Belədə insanın duzu, çörəyi,
Suyu və şərabı işıqlı olur.
Atam elə yerdə ev tikmişdi ki,
Tavanında quşlar yuva salırdı.
Bizim pəncərəmiz gündüz günəşi,
Gecələr hilalı yola salırdı.
Atam elə yerdə ev tikmişdi ki,
Ətrafı qorusun şəfəq qoşunlar,
Qapımızı daim tapa bilsinlər
Qonaqlar, qohumlar, bir də qonşular.
Yol qırağında duran tənha ağac
Mən bir ağacam,
Tək-tənha durmuşam yol qırağında,
Gedib-gələnləri seyr eləyirəm
Hər səhər axşam.
İşə gedən yol da, qayıdan yol da
Yanımdan keçir.
Qayğılı-qayğılı tələsən kəslər
Görmürlər məni.
Yazda çiçək açıb,
Payızda yarpaq tökdüyümdən
Xəbərləri yox.
Onların arasında tək bir nəfər var -
İmir Məmmədli
Hər səhər-axşam burdan keçəndə
Durub heyran-heyran baxır, baxır və
Gözüylə oxşayır çiçəklərimi.
Duyuram, bilirəm, hiss eləyirəm,
İlk sevgilisinə bənzədir məni;
Payızda yarpağım xəzəl olanda,
Ağbirçək anası yadına düşür.
Mən bir ağacam,
Tək-tənha durmuşam yol qırağında,
İmirin yolunu gözləyirəm
Gah sevgilisi,
Gah da ki ağbirçək anası kimi.
Tanrı və insan
Tanrının yanından insan həmişə
Yan keçib gedir.
Tanrıdan anrıda
Tanrı axtarır.
Tanrısa gedənin dalınca baxıb
Köks ötürəndə
Göy guruldayır
Od sorağında
Bağışla, əzizim, axşamın xeyir!
Bəlkə siqaretimi alışdırasan!...
Bəxt yazan bəxtimi tüstüylə yazıb,
Elə buna görə çıxdım küçəyə,
Yoxsa bu zaman
Mənim buralarda nə itim azıb.
İstədim atəşi yaxından görüm,
Odun oynaq əksi gözümdə qalsın,
Elə yaxından ki, alovun dili
Kirpiklərimi bir-bir yalasın.
Kibriti yaxın tut, hiss edim odu,
Alovun içində onu tanıyım,
Qışqırım: Odu!
Şəkillər
Mənə külək şəkli çəkmək istəsən,
Əyilmiş bir ağac şəkili bəsdir,
Dağılmış telləri bir gözəl qızın,
Ya da bir oğlanın kəkili bəsdir.
Əgər sevgi şəkli çəkmək istəsən,
Çiçəkli kolların şəkili bəsdi.
Tənhalıq şəkili çəkmək istəsən,
Ot basmış yolların şəkili bəsdi.
Həatın şəklini çəkmək istəsən,
Ağır bir ömürün şəkili bəsdi,
Yəni ağac kimi qəddi bükülmüş
Qocalmış İmirin şəkili bəsdi.
