Nizami Hüseynov
Ərim səkkiz yazmasın
Bircə evə gələndə.
Eləcə evə gəlsin,
Almasın nə gül, nə ətir, nə paltar.
Heç nə də istəmirəm.
Səkkizcə dəfə mənə
“Səni sevirəm” desin.
Deməsin, utanırsa,
Sadəcə hiss etdirsin.
14 il qabaq kimi
Hər əlimi tutanda
O sevgini hiss edim,
Bircə an unudanda
Mən ona sifət edim.
Bu gün ad günündəyəm,
dünən toydan çıxmışam,
İndi bir az hirsliyəm,
Qripliyəm, kefliyəm,
Nəbilim, qanım qara,
Bəhanələr etməsin,
Bircə gün də içməsin.
Gəlsin otursun burda,
nə bahalı, nə bahasız,
Hədiyyə istəmirəm,
Artist-artist “kitab al” da demirəm.
Nə edirəm kitabı?
300-500 kitab var onun kitab rəfində.
300-500 nəfəslik dodağımda hiss edim
Onun dodaqlarını,
Mənimlə robot kimi,
Bir fahişə kimi deyil,
Sevgilitək sevişsin.
Film izləməyək romantik, gözü yaşlı,
Şam düzülmüş süfrədə heç yemək də yeməyək.
İkicə dönər alsın,
Mayonezi bol olsun.
Divanda, ya da elə yerdə oturub yeyək.
Görməyim gözlərimlə mən onun ilgisini,
Bircə ürəyim duysun, onun az sevgisini...
