Kulis.az şair Maarif Soltanın “Qapı” şeirini təqdim edir...
Üzümə örtülən qapı,
Açıl daha, açıl daha!
Açıl bir işıqlı günə,
Açıl bir xoşbəxt sabaha!
Üzümə örtülən qapı,
Haçandı döyürəm səni.
Vururam, təpikləyirəm,
Çırpıram, söyürəm səni.
Üzümə örtülən qapı,
Fələk səni yaman vurub.
Bu üzündə mən durmuşam,
O üzündə kimlər durub?
Üzümə örtülən qapı,
Halımı görən ağladı.
Kimdədı sənin açarın,
Səni kim belə bağladı?
Üzümə örtülən qapı,
Nə səni aça bilirəm.
Nə səni vurub sındırıb,
Nə səndən qaça bilirəm...
2
Mən özüm də bir qapıyam,
Ağrı-acı məndən keçər.
Sevinc minər bir boz ata
Çapar, çapar gendən keçər.
Mən özüm də bir qapıyam,
Açılaram, örtülərəm.
Hərdən gözlərdən yayınar,
Hərdən gözə dürtülərəm.
Mən özüm də bir qapıyam -
Hamı gəlib keçər məni.
Biri sığallayıb ötər,
Mini gəlib sökər məni.
3
Açıl daha bağlı qapı,
Görüm o üzündə nə var.
Qırılar ömrümün sapı,
Görüm o üzündə nə var.
Bu üzün bir qəm dənizi,
Dalğa atıb-tutar bizi.
Bu zülmdən qurtar bizi -
Görüm o üzdə nə var.
Həsrət tutub əl-qolumu,
həm sağımı, həm solumu.
Sən də kəsmisən yolumu -
Görüm o üzündə nə var!
4
Üzümə örtülən qapı,
Səndən o tərəfdə, səndən o üzdə
Bəlkə məzarımı qazıblar elə,
Bəlkə başdaşımı yazıblar elə?
Burax məni məzarımın yanına!
Oturum böyründə o boş qəbrimin
Atamdan, anamdan, bacımdan əvvəl
Ağlayım özümü elə bu başdan.
Üzümə örtülən qapı,
Bəlkə elə durub məni gözləyir
Səndən o tərəfdə səadət payım.
Burax məni, burax məni o üzə -
Bir aylı gecəyə,
nurlu gündüzə,
Lalə dolu, ilxı dolu bir düzə!
Bəlkə o üzündə rüşvət, xəyanət,
Oğurluq, paxıllıq yoxdu, kim bilir...
Bəlkə o tərəfin təmizdi elə,
Bəlkə o tərəfin Təbrizdi elə?!
Üzümə örtülən qapı,
Açıl daha, açıl daha!
Açıl bir işıqlı günə,
Açıl bir xoşbəxt sabaha!
