Kulis şairə Hədiyyə Şəfaqətin haykularını təqdim edir.
Gecənin səssizliyinə köçüb
Küləyin özgür vıyıltısı...
Budaqlar dirijor çubuğu kimi
***
Ağ kəpənəklər
Qar yağanda doğulur
Üşüyür və baharacan gözləyirlər...
***
Şaxtanın əlləri
Pəncərədə donmuşdu
Bu üzdən dodaqlarını ona söykədi çiçək...
***
Qadın
Çoxdandır özünü görməmişdi
Durdu və bütün güzgülərin tozunu sildi...
***
Pişik
Su içmək istədi gecənin yarısı
Sahibəsini oyada bilmədi...
***
Yalnız bir misra yazılmışdı ağ vərəqdə:
"Mən gedirəm, hər şeyi unudaq"
P.S. "özümlə heç nə götürməmişəm"...
***
Yoldan görünürdü -
Tənha qovağın
Yarpaqlarıyla oynayan ay işığı.
***
Zamanı düşünmə - söylədi qoca
Bəzən bir ildə
On gün sağ oluruq...
***
Səhər açılırdı, Günəş
"Sabahın xeyir, gülümsə" - dedi Torpağa
Və yuxuya getdı...
***
Adamlar uzaqlara getsinlər deyə
Yol çəkdilər...
Qayıtmaq da olardı, əvəzində şeir yazdılar...
***
Qurumuşdu zirvədəki Ziyarət ağacı
Budaqlarında bozarmış parça qırıqlarının
Hamısının rəngi eyniydi...
***
Səsimizi musiqi kimi dinləyir Tanrı
Və unudur, bilir ki,
İnanırıqsa dua etmirik... /avanqard/
