Kulis.az Günel Rəcəbin yeni şeirlərini təqdim edir.
On dörd gecəlik ay bilir
Yaz yağışının sirrini.
Yeni səhifədən başlayanlar
Bakirə, ağ vərəqlərə
Döşəyər təkliyini.
Ağ divar kağızı
Ağ divan....
Bir axşam qayıdarkən evimə
Üşütdü ruhumu
Evimin bakirəliyi
İllər sığalladıqca
Bu sevdanın telini
Qısıldı ürəyimə
Ürkək körpələr kimi.
Bürümə məni xəyallarına!
Gerçəyim ol!
Geyinim əynimə.
Şərfim ol!
Rəngbərəng
Təpədən dırnağadək
Bürünüm rənglərinə!
***
Yığıb son ümidləri
Yollara çıxdım, adam.
Bütün yolları gəzdim.
Səni tapmadım, adam.
Sənsiz çilik-çiliyəm
Min yerimdən sınıram
Ağrıların içində
Səni sayıqlayıram.
Ümidlər səssiz-səssiz
Pəncərədən baxarmış.
Göz yaşı da adama
Gecə layla çalarmış.
Gecənin sahilində
Ulduzları yığmışam.
Buludlar arasından
Sənə çığır açmışam.
Ümidimi pərdə tək
Pəncərəmə tikmişəm.
Bəlkə gələrsən deyə
Gözlərimi dikmişəm.
Hələ ulduzlar sönməmiş
Ümidlərim ölməmiş.
Pəncərəmdə işığım,
Geri dön, yaraşığım!
***
Çıraq kimi
Əzizim Emmaya!
Tökülər insanlar ömrümdən
Tökülər yarpaq kimi.
Kimi uzaqlara,
Qəlbindəki qırxıncı otağa.
Kimi məçhula
Qapısıbağlı otaqlara.
Kimi saralar, çürüyər
Ayaqlar altında əzilər,
əzilər torpaq kimi...
kimini zaman qoparar
qoparar külək kimi.
Uzadarsan arxasınca əlini
əlini budaq kimi.
Gedişinə üzülər
Qaranlığa bürünərsən.
Axtararsan...
Axtararsan çıraq kimi...
***
Skripkanın bu səsi
günlərdir ağladır məni.
İlmə-ilmə sökür ruhumu.
Güzgülər də
üzümə vurur
ruhumun yoxluğunu.
Asın məni şeirlərimdən!
Anamın göz yaşıyla,
Noyabr yağışıyla
yuyun günahlarımı.
Ruhumun boş yerinə
qoyun saralmış
çinar yarpaqlarını...
