Kulis.az şair-yazıçı Həmid Herisçinin “Koronaviruslu Çin gözəli” adlı yeni şeirini təqdim edir.
Su, yoxxxx...
su, yoxxxx...
gözyaşı...gözyaşı, çox qədimdi...
Təkcə o...yalnız o
sənindi...
qalan nə var, özgənindi...
O...o xəyal striptizindi
neon işartılı bu soyuq kafelərdə...
şampan köpüklərinin surətiylə, cürətiylə
sancıldım gözəlliyinə.
həyatda yox,
nənəmin novrağı sovrulmuş güzgüsündə
başladı bədənsiz stiptizimiz...
bu bizim axır od çərşəmbəmiz...
Orda gördüm necə nar kolunda azıb, çaşıb
sinəsi qanlı sərçəmiz...
Bu tərkedilmiş
şəhərlərdə,
öpüşdük, maskalarımızı atdıq yerə...
Qoy, Nəsibə Zeynalovanın qorxduğu,
küncə soxduğu,
Məşədi Kazımın tünd şəkli,
soyumuş, oturmuş nimdaş təxti,
kimə nə dəxli!
qoy, qovuşdursun sən bədbəxti
şimaldan qopmuş soyuq qəlbimə, bu son qəlpəmə,
bu tənha aysberqimə...
Qaçaq Avropadan, Asiyadan
uzaq Şpisberqenə!
Ağlayım orda
öz bayraqsız qələbəmə...
Sabah səni Janna Dark kimi yandıracaqlar
krematoriyaların cəhənnəm atəşində...
Necə xoşbəxtdik, sevdamızın
bu son gəzintisində...
Alnın, artıq istidi,
sanitarlar çox hirslidi,
bəribaşdan kəfənlidi...
Nollsun...səmadakı ay
həmişə şərqlidi...
sevgililərlədi,
Sevdamız, cəhənnəmlə cənnəti
düymələdi...
Dünyaya artıq gəldi
cəhənnəmin həniri...
