Kulis.az Hədiyyə Şəfaqətin yeni şeirlərini təqdim edir.
...On dörd günlük ayın gümüşü işığında
Günəbaxan tarlası
Quru xəzəl qoxuyur...
Sarı rəngdə bu nə cəsarət -
Başını aşağı salıb
Aya meydan oxuyur...
Harasa tələsir
Qaranlığı yarıb keçən yol
Gecə uzaqvuran işıqlarla kəsilir...
Günəbaxan çiçəklərinə baxır ay
Göy üzündən enib
Tarlanın kölgəsinə çəkilir...
***
Elə sakit-sakit, torpaq dilində
Kəpənək dilində
Yarpaq dilində
Qalmaq istəyirəm uzaq çöllərin, dağların, yolların lal yaddaşında...
Sözlərin əlləri bəzən nə yumşaq
Bəzən nə kobuddur - incidir, qırır
Bəzən saçlarımı hörüyə vurur
Bəzən ürəyimi salıb sındırır...
Mən yaxşı bilirəm - nəsə düz deyil
Gecə gecə deyil
Gün gündüz deyil
Amma havasına kövrək anların, yaralı qəlblərin, yad insanların
Qapılıb gedirsən yaralı, küskün qərib sevincinə -
Nə olar olar...
Amma könlümüzün ayıq yerində
Olmur
Nəsə olmur
Gücdən düşürük
Bir qəfil hənirti "mən varam" deyir,
"Səndəyəm" söyləyir,
Kölgələşirik...
Bilmirik
Sualsız - cavabsız gəlib gedənlər nə verib nə alacaqlar
Bəlkə son nəfəsdir kiməsə inam
Bəlkə heç nə deyil
İlğımdır ancaq...
Bəlkə də hər səhər pəncərələrdə
Sübhün gözlərindən keçib qaranlıq
Günəşi doğurur
Sən isə yoxsan...
Sən isə heç zaman gəlməyəcəksən...
Bu sükut
Bu sakit, bu bir adamlıq həyatın su kimi axışındadır
Hardasa öləcək səni sevənlər
Öləcək və heç nə bilməyəcəksən...
***
Dili-dodağı qurumuş çölün sinəsindən
Ah qopur
Nəm əllərin, nəm çiyinlərin qadın sevgisindən
Günah qopur
Bağlı qapıların arxasında hənirti gözləyir
Kişi kürəyi
Gah barmaq uclarında döyünür, gah saç aralarında
Tanrının ürəyi...
Arxasınca baxmamaq lazımdır gəlməyənlərin
Yoxdurlar...
Bəlkə günahdan, bəlkə qadın sevgisindən,
Bəlkə də özlərindən qorxdular...
Ən gözəl duaların ovuclanıb içildiyi yerdəydi eşq
Gizli-gizli...
Olmadısa olmadı, öldüsə öldü, susdusa susdu hər şey
Bilmirəm...
Bilmirəm...
***
...əlini uzatma
bu şəhərin sehrinə
səni quşa çevirər
daşa çevirər
ağaca çevirər - yanarsan
dağınıq saçlarından sirr tökülər qadının
udum - udum
gözlərinin parıltısı nə söyləsə inanarsan...
...sonra ölüm gələr ay işığında
sonra göz yaşları
sonra sərxoş qəlbin üsyanı...
sirrinə əl uzatdığın şəhərin qadını
başına çevirər dünyanı...
sən axı buna layiq deyilsən...
