Kulis.az Furqan Sadıqovun minimalist şeirlərini təqdim edir.
həsrət
dənizi dəlitək sevənlər üçün
gəmidə olmaq da həsrətdi elə...
təcil
bu həyatın mərkəzəqaçma təcilidi bu:
köhnəldikcə qara paltar ağarır,
ağ paltarsa qaralır...
həbs
kimisə krassvord yazan görəndə
dörd divar arasına salınmış hərflərə
yazığı gəlir köhnə məhbusun...
vətənpərvər
cənablar!
nə olar,
VƏTƏN sözünü
bu qədər israf etməyin!
axı mən
V hərflərindən
quşatan düzəltmək istəyirəm...
qayğı
qızılgülləri kəsib
stəkana qoyan qadın
- sağ olsun -
qurumasınlar deyə
su tökməyi də unutmadı...
bəlkə də
bütün kəpənəkləri yığsan
bir adam ömrü etməz,
bütün adamları yığsan
bir kəpənək gözəlliyi...
heyrət
küləyi heyrət bürüyüb:
nə gözəl əsir insanlar?
qurbağalar
akvariumdan xəbərsiz balıqlar,
qəfəsdən xəbərsiz quşlar varsa,
qurbağalar xoşbəxtdi...
istək
çəkilin önümdən!
mən sizdən
qala olmağınızı istəmişdim,
divar yox...
son söz
bu gün bir şeir yazıb,
bir hekayə oxuyub,
bir film izləyib məni...
deyəsən, bitmişəm!
atasını itirən on üç yaşlı uşağın ağlamağı
I
on üç rəqəmli şifrətək
yüklədim son ümidi...
və sonra dalğa itdi!
şəbəkə xaricindəyəm indi...
II
görən niyə söndürürlər
bu işıqlı adamları?
axı işıqlı adamlar
işıqpulu yazmır, dost...
nyuton
alma ağacının altında oturmuşdum,
başıma sarı bir yarpaq düşdü -
payızı kəşf etdim...
