Xəbərsiz saçlarına toxunmaq

Ədəbi tənqid

Ana səhifə
Ədəbi tənqid

Xəbərsiz saçlarına toxunmaq

19 mart 2014

14:48

Kulis.Az Cəlil Cavanşirin yeni şeirlərini təqdim edir.

Suallar

Gülər Cəbrayıl üçün...

niyə dost olur adamlar,

və niyə düşmən olur?

hər şeydə bir az təmənna payı varsa...

niyə müdrik olmağa çalışırıq?

bacarmırıq özümüz olmağı

həyat səhnəsində kiməsə dost

kiməsə düşmən obrazındayıq...

kimin yanındayıq, nə fərqi?

nədir bu yalana maraq?

ən yaxındakı adama

bir az dost kimi doğmayıq,

bir az düşmən kimi uzaq...

niyə doğma olur adamlar,

və niyə bu qədər yad olur?

niyə üzülür adamlar,

və niyə sevincli, şad olur?

Nədir bu dərd, sevinc, kədər?

dünya beş günlükdürsə

nədən narahatıq bu qədər?

son ucu ölümlüdürsə

dünya nəyimizə gərək?

axı biz niyə darıxaq,

axı biz niyə üzülək?

niyə aşiq olur adamlar,

və niyə bu qədər unudur?

sevgi ruhumuzun deyil

bədənin istəyidirsə...

niyə uydurur adamlar

saflıq, təmizlik, böyüklük?

insan bir dəfə sevirsə

biz niyə bu qədər bölündük?

bəlkə kiçik hisdir sevgi,

biz öz gözümüzdə böyütdük?

niyə saxtadır adamlar

və niyə bu qədər səmimi?

bədənə can atırıqsa

sevgi ehtiras deyilmi?

niyə qəddar olur adamlar,

və niyə bu qədər qayğıkeş?

insan ən ali varlıqsa,

bəs nədir qovğa, keşməkeş?

niyə vəhşi olur adamlar,

və niyə bu qədər mülayim?

eh, bu qədər sualların

cavabın kim tapacaq, kim?

niyə tənhadır adamlar

və niyə bu qədər çoxuq?

bir az hamı üçün varıq

bir az heç kəs üçün yoxuq...

hər gün qarşımıza çıxır

bizi unudan adamlar.

sonra yenə gözdən itir

bir az etibarlı, doğma

bir az unutqan adamlar...

bəs niyə kimsə laqeyid

kimsə çox istiqanlıdır?

Sual verə biliriksə

Yaşamaq həyəcanlıdır...

Bakı, mart 2014

İndi sən olmalıydın yanımda...

indi sən olmalıydın yanımda

kadıköydə, modada

qağayılara simit atmalıydıq

susmalıydıq sahildə

və bir də

başını çiynimə qoymalıydın

bir udum hava çəkməliydin ciyərlərinə

yosun qoxulu qayalıqlarda.

sənə yenidən aşiq olmalıydım

kadıköydə, modada...

indi sən olmalıydın yanımda

məni qısqanmalıydın

“dünyanın ən gözəl qızına – istanbula...”

gülməliydin dağınıq saçlarıma

sarılmalıydın boynuma...

külək oxşamalıydı saçlarını

görməliydin bu şəhərin

dənizə düşən işıqlarını...

indi sən olmalıydın yanımda...

taksimdə - bir gecə barında

pivələrimizi yarıya qədər içib,

bir siqaret yandırlmalıydıq...

əllərin çiynimə qonmalıydı

qəfildən

saçların küləklə sovrulmalıydı

bu qoca şəhərdə

bu qədər kimsəsiz olmamalıydım...

indi sən olmalıydın yanımda

çılğınlıq etməliydim

dəlilər kimi...

istanbulun ən tənha yerində

ən çılğın aşiqlər kimi

divara söykənib öpüşməliydik

sonra əl-ələ tutub qaçmalıydıq otelə

gecəni sabaha qədər içməliydik

istanbul gecələrini...

indi sən olmalıydın yanımda

yormalıydıq min illik İstanbul küçələrini...

indi sən olmalıydın yanımada

bu şeiri oxumağa bir adamım olmalıydı

kimsə gülməməliydi bu halıma

bu qədər uzaqda olmamalıydın...

indi sən olmalıydın yanımda

kadıköydə, modada

siqaret yandırıb

marmarının sularına baxmalıydıq...

indi sən olmalıydın yanımda

sonra da birlikdə darıxmalıydıq...

İstanbul, fevral 2014

Belə adamları sevin

(“Antişeir” silsiləsindən)

məsələn, bir az gülərüz.
bir az dağınıq baxışlı
qəmdən kədərdən uzaqda,

taleyi gətirmiş olsun
evlənməmiş, boşanmamış,

yalan danışmamış olsun.
evi olsun, işi olsun
saç daranmış, üz təraşlı
bəli, əsil kişi olsun.
ən uzağı bığ saxlamaq,
dözülməz vərdişi olsun...

belə adamları sevin...

məsələn, gözəl restoran
həzin nəğmə
şam işığı
bahalı qırmızı şərab
yaqut qaşlı qızıl üzük
bir az incə, başaşağı...
nəzakətli həlim səslə
evlilik təklifi etsin
sonra tutub əllərindən
səni rəqsə dəvət etsin

belə adamları sevin...

ən bahalı restoranda
toy çalınsın hay-həşirlə
sonra bal ayı, xoş günlər
nazını çəksin səbrlə...
nəvazişlər, oxşamalar
kübar, mədəni, ağıllı
bir də çox ciddi görkəmli
ali təhsilli, savadlı

belə adamları sevin...

arxasınca oyun qurub,

başına min oyun açın
hamısın gözündən salın
dost-doğma, qohum-qardaşın.
imkan verməyin pulunu
qıza-qadına yedirsin
nə qazanır, nə pulu var
hamısın evə gətirsin

məsələn, sürücüsüylə
aldadın, qocalan kimi
oğlan lar iş quran gündən
qızlar köçüb gedən kimi,
gəlirlər azalan kimi
deyinin sabaha qədər,

yaş keçdikcə, qocaldıqca
yatağını da ayırın
gecələr xoruldadıqca
Ooda çəkilsin divana
üstünə ədyalı çəksin
elə adamı sevin ki,
gözünü tək sizə diksin
evdən çıxıb gedəndə də
bircə pencəyi götürsün

belə adamları sevin!

ya da ki, idmançı olsun,
adam döysün, medal alsın
dar köynəkli dəmir bilək,
canlara vic-vicə salsın
bahalı maşın, bağ evi
prezident versin hədiyyə
sağlam həyat, təmiz ürək
səviyyə olsun, səviyyə!

belə adamları sevin...

məsələn, bir bar küncündə
içən yazarı sevməyin
kədərli olmasın heç vaxt
şairə fikir verməyin..
nə badə şeir-zad yazar
ömrü-günü zay etməyin
həyat gözəldi xanımlar
hər yaramaza axmağa
hər alkaşa pay etməyin

birdən həyatdı, nə deyim
təbi zadı ola bilər
cavanlıqda təqaüdü
qocalanda dövlət işi
fəxri adı ola ola bilər
şeir yazsa da qalstuk
boğazında tarım dursun
şeirlə, sözlə, kitabla
sizin üçün həyat qursun

belə adamları sevin!