Tanrı qarşısında çılpaqdır nəfsim

Tanrı qarşısında çılpaqdır nəfsim
9 iyun 2014
# 12:30

Nihad İsa

Nəfsim və nəfəsim

Nəfəsim nəfsimə bağlı.

Nəfsimi dansam,

ədalətsiz olardım.

Özümə pir desəm əgər,

kəramətsiz olardım.

Nəfəsim gedib-gəlirsə,

üzüm ağlayıb-gülürsə,

qələmim yazır,

pozanım silirsə

sağ ol, ey nəfsim!

Amma, artığın gözləmə məndən!

Bir “sağ ol” deyirəm sənə,

hər vacib olanı verirəm sənə.

Sən ey nəfsim, nəfəsin yatağısan.

Mənim kimi sən də dünya qonağısan!

Tanrı səni xəlq edibsə,

sən də həqsən, ədalətsən!

Mən sənə pir demərəm,

amma ki, kəramətsən!

Eşitsin dünya məni,

duysun nədir mətləbim!

Onun məndə haqqı var,

mənim ondan tələbim!

Ya rəbb, şükür olsun

mən həqiqətləri buldum,

çün saxta olan bütün

təriqətləri sildim!

Nəfsim xumar istər, ona işgəncə etmərəm.

O badə istəyəndə ona damla vermişəm.

Nəfsim bir uşaqdır, mən onu tərbiyə etdim.

Hər ümman istəyəndə ona damla vermişəm!

Min yerə bölüb damlanı, orada ümmanı buldu.

Hər damlanı bölə-bölə özü bölündü.

Girdi şəffaf qəfəsə, sudan ibarət,

onu pir eylədi, tapdı kəramət.

Qəfəsdən çıxmağa utanar nəfsim.

Keçər bulaq kimi min bir süzgəcdən,

axar acizanə öz qəfəsində.

O şəffaf qəfəslər ona saraydır,

İstəməz yer alsın söz qəfəsində.

Tanrı qarşısında çılpaqdır nəfsim.

Qaşı qabaqlı atayam, uşaqdır nəfsim.

Bir gün mənim canımdan süzülərək qəfəslər,

başqa canda birləşər, birləşəndə həvəslər.

Dünya belə dövr edir.

Nəfəsim varsa sağ olsun nəfsim!

Amma daha artığın gözləməsin.

Böylə tərbiyə edib, böylə böyütdüm.

İstidə tərlətdim, qışda üşütdüm.

Ya rəbb, şükür olsun

mən həqiqətləri buldum,

çün saxta olan bütün

təriqətləri sildim!

Saraylarda haray var

Şeriyyatın sərhədləri
incəlir
dünyanın dörd yanında
bombalar partladıqca.
Dincəlir
eşqinin kölgəsində
bir quru bədən,
itilərkən fikirlərin sözlərdə.

Saraylarda haray var,
haraylarda qiyamlar.
Allahı günahlara
şərik qılır adamlar.

Gözünə heyran olduğum,
bir çay gətir
içimdəki harayları söndürəm.

Duz çörək

Olaylara baxış tərzim dəyişir.
Gözlərim əriyirlər gündən günə.

Tərzim dəyişir,
olaylar təkrarlanır.
Onlar cavan,
mən qoca.
Onlar əbədi,
mən fani.

Fani demişkən,
bir ani fürsətdə
ölümsüzlük var.

Bizim tərəflərdə rəssamlar
həqiqətə su qatıb
rəng alırlar.

Bizim tərəflərdə
həqiqətin sudan
korluğu var.

Külli həqiqət
yenə yağış istər.

Baxışlarım gözlərinə taxılar.
Dönər, durar,
yenidən səni bular.

Bulanar əhvalım
günəşi gözlərində
görə bilməsəm.

Gəl, qonaq ol,
mənzərəyə pəncərədən.
Bölüşək köhnəlmiş
çərçivələri duz çörək kimi.

# 1426 dəfə oxunub

Oxşar xəbərlər

Dolayaram dikdabanıma dünyanı - Şəlalə Adilqızının şeirləri

Dolayaram dikdabanıma dünyanı - Şəlalə Adilqızının şeirləri

11:30 3 aprel 2024
Mənim səssizliyim  dünyanın gurultusunu susdurar! - Şəms Hüseynli

Mənim səssizliyim dünyanın gurultusunu susdurar! - Şəms Hüseynli

17:29 28 mart 2024
Ev üşüyürdü - Nazilə Gültacın hekayəsi

Ev üşüyürdü - Nazilə Gültacın hekayəsi

16:30 9 fevral 2024
"Ay mənim dilimin bal məhəbbəti..." - Kamran Bağırlının şeirləri

"Ay mənim dilimin bal məhəbbəti..." - Kamran Bağırlının şeirləri

14:00 2 fevral 2024
Gecənin bir yarısı kaş ki, səni tərk edib özümə gələ bilsəm... - İsa Məmməd

Gecənin bir yarısı kaş ki, səni tərk edib özümə gələ bilsəm... - İsa Məmməd

11:14 26 yanvar 2024
"Vallah, televizor şeyxana olub..." - Firidun Ağazadədən şeirlər

"Vallah, televizor şeyxana olub..." - Firidun Ağazadədən şeirlər

10:53 17 yanvar 2024
# # #