Kulis şair Yafəs Türksəsin şeirlərini təqdim edir
Oğlum Şəhriyar haqqında
Oğlum Şəhriyar necə də mənə oxşayır
Bəlkə də
Hər dəfə dünyaya
Təzədən gəlmək istəyimdən yaranıb o
Geridə buraxdığım səhvlərin çoxluğundan
Doğmuşdu bu istəyim.
İlk sevdiyim qızı qaçırmaq istəmədim
Əvəzində bəxtimi əlimdən qaçırdım.
Yaman hikkəliydim o zamanlar
Ən balaca səhvin üstündə belə
Tez-tez döyərdim balaca qardaşımı.
Hikkəmi yelə verdi zaman
Əzə-əzə muma döndərdi məni.
İndi balaca qardaşı Bəxtiyarı döyməyi
Qadağan etmişəm oğlum Şəhriyara.
Anamın son tikəsini də alardım əlindən
Sanardım ki, yeməyi var gizlində...
Bənna atamın divara uyğun axtardığı daşı
Ən tez mən tapardım...
Həyatda yerimi tapmadım amma.
On yaşlı bacımla xəstə anamın
Xalça toxumaqla qazandığı çörək
Həmişə acı dadırdı boğazımda...
Kasıbçılıqdan xilasımıza
Yeganə ümidimiz olan
Son kurs tələbəsi qardaşımın
Qəfil vəfatından sonra
Uçdu
Bu dünyanın bənnasına bəslədiyim
İnam divarı.
Sevdiyim qızların heç birini
Ala bilmədim
Əlim çörəyə çatanacan uçub getdilər.
Dünyanın nə aşılmaz səddiymiş kasıbçılıq
Oğlumla eyni ölçülü paltar geyəndən
Əynim sevinməyib
Aldığım təzə paltarları
Birinci ona uzadıram.
Anası cibindəki
Sevgi məktubunu cıranda
İçimdə qırıldı nəsə...
O qədər yalanımı tutdu ki
Düzlüyü öyrədə bilmədim ona
Neynəyim öyrədə bilmədim...
Şair heykəli
Uçurun
Təzədən yonun şairlərin heykəlini.
Postament üzərində
Ayaq üstə qoymayın
Şair heykəlini.
Ya uçurun quşlarınan
Ya üzdürün balıqlarınan...
Bir solmuş çiçəyin ləçəyindən
Ya bir saralmış yarpağın
Ucundan asın.
Heykəlin üstünə ad yazmasaz da olar
Şair özü olmur şeir yazanda.
Cavan yonun şair heykəlini
Şairlər qocalmır heç vaxt.
Bir əlinə qələm verin
Ürək qanıyla yazan bir qələm
O biri əlinə ürək qoyun
İçi duyğu dolu bir ürək.
Gözlərini elə yonun görünsün
Dibindəki kədər.
Dilində bir düyünlü söz...
Siz allah bu cür qoymayın
Şair heykəlini
Diksinirəm
Qaçqınara
Tıncıxıram vağzallarda
havasız qalmış kimi.
uzaq yollar ulayır üstümə
lal bir mələrtiylə.
Kanalı dəyişirəm
ekranda kənd görəndə...
Diksinirəm zirzəmi
yataqxana
çadır deyəndə...
Q hərfindən yaman qorxuram...
İlan kimi çalır məni
soyuq diplomat gözləri...
Dürtülür gözümə
ölkə düşmənim
məmur düşmənim...
Uduzuram hər gün
meydansız... döyüşsüz....
Qorxma, qocalmağa qoymaram, səni
Mən sənin qoynunda cavanlaşıram...
Sənin ürəyindi, indi ürəyim,
Bəlkə də ruhum da səninki olub...
Qönçə dodaqların, təzə qan verir,
təravət gətirir, ilk bahar kimi.
Gözlərin qaytarır gəncliyə məni,
Nəfəsin sehrli bir iksir kimi,
yayılır canıma, təzəlik qatır.
Gülüşün, baxışın, sözlərin hələ
gəncliyi yağdırır başıma belə!
Qorxma, qocalmazsan, sən də, mənimlə
Belini qucuram 14 yaşımla...
15 yaşındadır pıçıltılarım...
18 yaşında gəzir əllərim,
sinəndə, saçında, məmələrində...
18 yaşlıdır iniltilərim...
19 yaşlıtək küsürəm səndən,
20 yaşımla barışdım sənlə...
Əlindən tuturam, 14 yaşımla,
Bığ yeri tərləyən növcavan kimi.
Saçını sayıram 16 yaşımla...
Səni qocalmağa qoymaram mənlə...
Səni qocalmağa qoymaram, qorxma!
Sanma, sən cavansan, mənsə qocayam...
