"Oğurluq"

"Sən çox erkəndən gələrdin,
Mən hələ yuxudan qalxmamış.
Evə çatmamış zəng edib məni yuxudan oyadardın
Mən səni qarşılayardım
Sakitcə
Sən otağa,
Mən hamama keçərdim.
Sonra adama bir stəkan çay içərdik.
Sonra bərk-bərk köksümə sıxardım səni.
Oğurluq səadətin qoxusunu çəkərdim ciyərlərimə
Oğurluq sevginin sərxoşluğu yayılardı bədənimə
öpüşərdik ...
sən üstündəki paltarı
mən üzümdəki həyanı soyunardım
sevişərdik...
Sən çox erkəndən gələrdin,
Şəhər hələ yuxudan qalxmamış
Bir telefon zənginə diksinib
Qapıya yüyürərdim
Hər dəfə üzündə eyni məsum təbəssüm,
Baxışlarında ağır bir kədər olardı...
Sənin üzün gülməzdi,
Mənim də halım birtəhər olardı...
Qonşu bağından oğurladığı almanı gizləyən uşaq kimi,
Üzünü əllərimin içində gizləməyə çalışardım.
Etdiyim günahın bədəli,
Ömür boyu sənə həsrət qalmaqdı,
Sən gedəndən sonra bacardığım yeganə iş
Hönkür-hönkür ağlamaqdı.
Gecələr qoxun çökmüş yastığa
üzümü söykəyib hıçqırardım...
Hər gecə yuxuma girərdi gözlərin
Diksinib yerimdən qalxardım...
Dəli kimi başımı divarlara çırpardım...
Nə içki, nə siqaret
təsəlli deyilmiş sənsiz gecələrdə...
Mən bir içim xoşbəxtlik dadardım,
Sənin gəldiyin günlərdə...
Sən çox erkəndən gələrdin
Şəhər yuxudan qalxmamış...
Biz sevişərdik və sən çıxıb gedərdin işinə...
Hər gedişindən sonra bir darıxmaq dolardı içimə...
Mən ağlayardım...
sən gedərdin....
Gecələr qoxun çökmüş yastığı qucaqlayardım
bir dəli darıxmaq dolardı içimə...
Səninsə ərin var yanında,
bir də ona xəyanət etdiyin kişilər...
Nə vecinə, quzum
nə vecinə..."

• "Molla Nəsrəddin" necə Allahsızlar İttifaqının orqanına çevrildi?
• Güllələr demədi geri qayıdın – İsa İsmayılzadə
• O, niyə evdə öz kitablarını saxlamırdı? - Qismət