Şeirlər vardır, yazıldığı gündən dillərə, könüllərə düşən... İllər ötüb keçsə də yaddaşın bir küncündə, dilin ucunda qalan...İnsan yaşa dolsa da heç zaman qocalmayan, hər zaman öz estetik təravətini saxlayan, vəsf etdiyi duyğular qədər təmiz, saf və əbədi olan şeirlər... Kulis.az-ın “Günün şeiri” layihəsində bu şeirlər yada salınır. Bu ölməz şeirlərə yeni könüllər, yeni könül evləri, yeni sevgilər tapmaq üçün... Şeirləri çoxaltmaq üçün...

İsa İsmayılzadə: "Həsrət"

Sən qanadlı xəbər kimi,

yad qapını açan gündən –

Həsrətinlə yaşayıram bir otaqda,

həsrətinlə yaşayıram bir torpaqda,

bir dünyada.

Qatarlarda, təyyarələrdə, gəmilərdə

sənəd kimi öz yanımla

gəzdirirəm həsrətini.

Ora-bura sürüməkdən

bezdirirəm həsrətini.

İstəyirəm, azdıram mən həsrətini

alqış dolu salonlarda –

bacarmıram.

İstəyirəm, azdıram mən həsrətini

dalanlarda,

döngələrdə,

izdihamlı küçələrdə –

bacarmıram.

Həsrətinə gücüm çatmır, sənə – əlim,

İstəyirəm, həsrətini

Meşələrə, dənizlərə atıb gəlim –

Bacarmıram.

Həsrətinə gücüm çatmır, sənə – əlim

Süfrəmdəki çörək deyil, həsrətindir,

sinəmdəki ürək deyil, həsrətindir, - hey döyünən

Ürəyimin başını mən

ovuduram bir uşaq tək.

Səndən qalan xatirələri,

olub-qopan həsrətini

ürəyimin qabağına atıram mən

oyuncaq tək,

öz başımı qatıram mən

bir uşaq tək.

Həsrətini içirəm mən,

həsrətini çəkirəm mən.

Nə yaxşı ki, həsrətin var!..

Həsrətinlə yaşayıram bir otaqda,

həsrətinlə yaşayıram bir torpaqda,

bir dünyada,

Yaşayıram,

yaşayıram,

yaşadıram həsrətini.

• Azərbaycanın səmadakı sülh göyərçinləri
• "Müəllif, təəssüf ki, tələsib..." - Hekayə müzakirəsi
• Həmrəylik Günü münasibətilə hazırlanmış virtual sərgi