Kulis.Az şair Mətləb Ağanın yeni şeirlərini təqdim edir.

***

Sən son cümləni yazdın,

mən də nöqtəni qoydum...

kitabını bağladım,

səndə nöqtəni qoydum...

...sonra səni çağırdım,

sən də yubandın nəsə...

adını heca-heca

dedim ki, gec gedəsən...

sonra səhər açıldı,

kimsə döydü qapımı;

“bir az əvvəl ölmüsən,

gəl, meyitin tapılıb...”

***

Səhər qapın döyülər,

kimdi, durub baxarsan…

doğru olmaz bu boyda;

eynək vurub baxarsan…

uşağlığın, gəncliyin

önündədi, görərsən…

o qız yenə həmənki

donundadı, görərsən…

bilirsən, Allahın da

sənlə zarafatı yox…

yalan olmaz bu boyda,

bunun başqa adı yox….

tutarsan öz yaxandan,

divara dirəyərsən,

sonra qalan ömrünü

ot kimi çürüyərsən…

deyərsən; “qışdı artıq,

gedin, soyuqdu sizə,

evdə arvad-uşaq var,

burda yer yoxdu sizə…”

***

Kənddə bu axşamüstü

gördüm fağır Mətləbi...

qoyma gedib böyüsün,

ana, çağır Mətləbi...

çörəyini ver yesin,

suyunu ver, getməsin...

istədiyi yerini,

göyünü ver, getməsin...

indi çağır, dayansın,

sonra çətin çatarsan...

yenə gedib Kür üstə

qoyunları otarsın...

deyərsən; “mənim balam,

məni bu işə qatma...

öz anası çağırsın,

mən çağırsam, qayıtmaz..."

***

Havan yaman soyudu,

istilər başlayandan...

və nələr qurtarandan,

və nələr başlayandan...

Qurtardı bizim era,

yeni əsr başladı...

yəqin mən günahkaram,

səni də bağışladım...

…sonra sənə zəng vurub

deyərəm, “bax, sən busan.

məndən olan dərdinin

adını nə qoymusan?...”

• Karvan dayandı - Ənvər Məmmədxanlının hekayəsi
• Vicdanın amputasiyası: Qorxulu qayğılar - Röya Salmanova
• Marka kolleksiyası - Karel Çapekin hekayəsi