Kuis.az yazıçılarımız arasında keçirilən “Quran ədəbiyyata hansı faydaları verir?” sorğusuna tanınmış şair-publisist Murad Köhnəqalanın münasibətini təqdim edir.

“Sözsüz ki, dini mətnlər, səmavi adlandırdığımız kitablar, sonradan yaranan bədii əsərlərə, təsviri incəsənətə, heykəltəraşlığa təsirsiz ötüşməmişdi. Dini motivlər, hətta, əsrlərlə rəsm əsərlərini öz əsarətinə almışdı. Ancaq söhbət bu gün yaranacaq bədii əsərdən gedirsə, dini mövzulara, səmavi sayılan kitablardakı motivlərə qayıtmağı heç də məqbul saymıram. Yanlış olaraq, bəzən Hüqo, Tolstoy, Dostoyevski kimi yazıçıları dindar adlandırırlar. Halbuki, məsələn, Dostoyevskinin Raskolnikovu ağır depressiyaya düşür, halı normal olmur, Sonyanın yanına gəlib Bibliyadan bəzi yerləri onunçün oxumasını xahiş edir. Bu, yazıçının heç də dindar olmağına işarə ola bilməz. Əksinə, burada dini kitabdan ruhi xəstə halına gəlmiş qəhrəman istifadə edir.

Əslində, bütün xoşməramlı yazıçılar dindar yox, ruhanidirlər. Ruhanilik isə dinlərdən çox ibtidai olan vicdanla idarə olunan hissdir. Bu mənada Hüqonun özü də, Jan Valjan da dindar yox, ruhanidir. Ola bilsin kimlərisə ruhaniyyət mərtəbəsinə dini nağıllar gətirib çıxarır, buna sözüm yox, lakin, çox arzu edərdim ki, insan göylərdən gözünü çəkərək öz qolunu çırmayıb ədalət yaratmağa girişsin. Ədaləti yanlış olaraq başqa yerlərdə axtarmağı oxucuya təlqin eləmək yazıçının qüsuru sayılmalıdır.”

• Xalq yazıçısı həyat yoldaşının əlini öpdüyünə görə kimi döymüşdü?
• Hər kim yüz il yaşamasa... - Osman Sarivəlli
• Xoşbəxtlik düsturu - Kəmalə Mirzəyevanın hekayəsi