500 il əvvəl Amerika kəşf olunanda orada hinduların sayı 70 milyon idi.

İndi - yəni 500 il sonra Amerikada cəmi 120 min hindu qalıb.

Onların da yalnız 80 mini öz adət və ənənələrini qoruyub-saxlaya biliblər.

Qalanları belə də, üzü bu yana olanlardır...

Cənubi Amerikadakı hindu qəbilələrinin biri ilə bağlı sənədli filmə baxıram...

Meşədə ov etməklə, çayda balıq tutmaqla, torpağın altındakını qazıb çıxartmaqla və ağacdakını vurub salmaqla qidalanan insanların məişəti, həyat tərzi hətta Adəmlə Həvvadan da xeyli əvvəldəki kimi sadə və bəşəri idi...

Qəbilədə hamı bir qabdan eyni qidanı yediyi üçün kimsə zəhər barədə düşünmür. Analar uşaqlarını üstlərini buladıqlarına görə döymürlər, çünki paltar yoxdu bu cəmiyyətdə...

Hamı toy barədə düşünür. Yaxın vaxtlarda bir qızın toyu olacaq deyə. Film elə toyda da başa çatır...

Bütün cəmiyyət çılpaq olanda heç kim təcavüz haqqında düşünmürmüş demək...

Filmə baxdıqca bir daha o qərara gəldim ki, insan texnikanın yox (bütün bunları bizə məhz texnikanın yanında dayanmış insan göstərsə də), təbiətin yanında olanda daha çox insandır...

Arada bir yaxınlarınızla təbiətə gedin. Bir az daha çox insan olmaq üçün...

Demərəm hamılıqla soyunmaq lazımdır. Yox, əsla ! Biz paltarlı cəmiyyətdə əxlaqlılarıq... Sadəcə qəlbiniz, niyyətiniz bir-birinizə qarşı çılpaq olsa, eyni qabdan zəhər yeməklə də yaşamaq olar....

• “Zəfərə gedən yol” adlı tədbir keçirilib
• Federiko Fellini: “İcazə verin, sizə yeni xatirələr uydurum...”
• Azərbaycanlı şair fəxri titula layiq görülüb