Kulis.az Şəhriyar Del Geraninin dünən vəfat edən Millət vəkili Qənirə Paşayeva haqqında xatirəsini təqdim edir.
İl 2015, payız. Əvəzsiz tele-jurnalist İlhamiyyə Rza növbəti sosial layihələrindən birini edir. İndiki “Ağ Şəhər” ərazisindəyik. Mən də dəvət olunmuşam, Qənirə xanım da ordadır. Kimsəsiz ailə, kömək etmək gərək. Məsələn, ailənin övladını normal şəkildə oxutmaq lazım bir məktəbdə. İlhamiyyə xanım həll edib bütün əsas məsələləri, qalıb detallar. Sizə danışıram aşağı-yuxarı 10 il qabaqdan. Dünyanın düz vaxtı. Xülasə, Qənirə xanım da digər nüansları həll etdi yerindəcə. Üstəlik, kifayət qədər ciddi bir məbləğ yardım etdi ailəyə öz cibindən. Deməli, məkandan uzaqlaşırıq, hərə öz ünvanına. Maşını işə salıb yoluma düzəlirəm, qəflətən qabağımı kəsir Qənirə xanımın sürücüsü, pəncərəni endirib susur.
- Buyurun… - deyirəm,
Arxa pəncərədən məlahətli səsi eşidilir:
- Deyirəm, qardaş, az olmadı ki?
Məbləği mən görmüşdüm, ona görə soruşur. Düzü, heç nə demirəm. Tərəddüdlə susuram. Sürücü yaxınlaşır az sonra, paket uzadır, qayıdır rula. Uzaqlaşırlar məndən. Zərfi açıram, yenə bir miqdar pul. Aparıb təyinatı üzrə İlhamiyyə xanıma verirəm. O da öz növbəsində yardım etdiyi ailəyə ötürür.
Qənirə bacımın vəfat xəbərini eşidəndə ilk olaraq həmin sual səsləndi qulaqlarımda: “Qardaş, az olmadı ki?”
Qənirə Paşayeva bu sualı ömrünə otuzdurmuş adam idi. Ömrü boyu bu hislə yaşadı - “Görəsən, az olmadı ki?”
Ona elə gəlirdi, elədiyi bütün yaxşılıqlar həmişə azdır. Bir az, azdır. Nə isə, azdır. Heç kəs inciməsin, o, çağdaş Azərbaycanın sevgidolu qadın üzü seçdi özünü. Bu, belə idi. Bu, belə oldu. Bu ölkədən bir Qənirə keçdi...
Bu günləri görmək ən çox sənin haqqın idi, əzizim dost adam. Sevgili bacımız…
Qənirə bacım Min Möhtəşəm Günəş idi. Odur, Ruhuna min bir Eşqlər!
P.S. Deyirəm, Qənirə bacı, az olmadı ki?
