Kulis.az tanınmış şair Salam Sarvanın yeni şerini təqdim edir.
Bir həkimə yarızarafat
Artemida, heç düşürmü yadına:
Bax indicə ağlaram ha – deyib də
Gözlərinin yaşıyla qorxutmağın...
Əlim dəyib şərabı dağıdanda
Əlin dəyib şirəni dağıtmağın.
Cəmi bir yol durduq sənnən yanaşı
Ki bir görək... beş sant səndən uzundum.
Qarşı divar tavan oldu bir anda:
Ayaq üstdə havadaca uzandıq.
Yadımdadı bir də o köhnə sandıq.
Nə var idi o sandığın içində –
Qara günçün saxladığın qaranlıq?
Biz yoxluqda qarışıqdıq, bir idik:
Artemida, axı niyə yarandıq?!
Gözəl idi göndərdiyin şəkildə
Öz balanın qucağında yatmağın...
Harda qaldı başım üstdə oturub
Baxışınla yuxudan oyatmağın...
Bir-birinə nə tay gəlir, sayırdıq
Ki, dünyada görək nə nəynən gedir:
Sən deyirdin, çaynan gedir mürəbbə,
Mən deyirdim gözlərin göynən gedir...
İndi yaman qocalıram, əzizim:
Artemida, ömür hər şeynən gedir.
Artemida, gözəl idi həyatda
Uşaq kimi məni atıb-tutmağın...
Dedin, bir də qəbrin üstə gələrəm,
Niyə belə yubandı qayıtmağın?
Sevgi nədi – canatdıdı, canatdı...
Bilmək olmaz, bəlkə o da talantdı.
Cəmi bir an bəs elədi hər şeyə –
Cəmi bir an... yanıldım və yanıltdım.
Keçən keçdi, indən belə hər yerə
Beşcə santlıq qırağından baxaram,
Miz üsdəki həmin o külqabının
Səntərəfki yarığından baxaram.
Yenə yoxam, yenə yoxam, yenə yox:
Nə var, nə yox, nə tutmusan əlində?
Nə var idi o sandığın içində,
İndi nə var o sandığın çölündə?
İndi kimnən kim gedir, Artemida
Artemida, indi nə nəynən gedir?
