Kulis.Az Salam Sarvanın iki yeni şeirini təqdim edir.
***
Baxtımızdan...
Analarımız bizi 40 yaşımızdan sonra yetim qoyurlar –
get-gedə uşaqlaşan vaxtımızda...
Bunu sənə gələcəyə öncəgörən kimi,
keçmişə görməmiş kimi baxan bu adam deyir.
Darıxan bu adam deyir:
sevgilimizin qolları arasında anamızın yada
düşməyindən məlumdu uşaqlaşmağımız.
Yalnız o, yalnız o rəhmətlik arvad bilərdi
bu dəhşətli sualın cavabını:
Ki, hansı istiqamətə hərəkətdi
getdikcə hər yerdən uzaqlaşmağımız?
“Yekə kişi” kimi yaşamış internat uşaqlarındanam e –
bizim yanımızda ata-ana, bacı-qardaş olmayıb,
onunçün də gözümüzdə heç vaxt yaş olmayıb.
İndi tez-tez kövrəlməyimin sirri elə budu ki,
uşaq vaxtı yıxılanda ağlamadığım ağrılara
mən indi ağlayıram.
And olsun çıxmış canına...
İndi tez-tez ölmək istəməyimin sirri elə budu ki,
tez-tez incidilən uşaq kimi
qaçmaq istəyirəm anamın yanına.
Dizlərini qucaqlayıb demək istəyirəm:
məni ruhdan salan bu ömrün, bu günün ağrıları deyil,
məni TARİX ruhdan salıb, ay ana.
Mahnı mətni
Ürəyində bir rəqəm tut
altıdan altımışacan.
Mən onu düşünüb tapım
səndən uzaqda qışacan.
Qışda qar yağsa dizəcən,
gələ bilməsəm sizəcən...
Gözündə bir damcı yaş tut
və gözlə gələn yazacan.
Yazda qəlbində həyəcan
doxsan gün qalmış toyacan
əlində bir dəstə gül tut,
soldurma gələn yayacan.
Yayda payıza qalmasam,
sən adda qıza qalmasam...
Rəqəmi unut,
göz yaşını ut,
gülləri qurut...
Qucağında bir körpə tut,
böyüt onu yüz yaşacan.
Gözün aydın olsun, Qızım,
başacan olsun, başacan!
