Kulis.az Elçin Əlibəylinin yeni şeirini təqdim edir.
Bəxtiyar Elcana
Şeydi, onu deməyəcəydim axı...
ömrün bir çağı gəlir ki,
daha heç kimin səni sevmədiyini,
elə-belə üzünə güldüyünü bilirisən,
amma arsız-arsız dözürsən...
Şeydi, onu deməyəcəydim axı...
gəlib elə yerlərə çıxırsan ki,
heç özünə qıymazdın.
Başını salıb bir otağa
aşıq çağırırsan ki,
başqalarının sevgi sayıqlamalarına
qulaq asasan.
Şeydi, onu deməyəcəkdim axı....
daha saçının uzun olmağını,
üzü tüklü gəzməyi
ayıb da bilmirsən.
Onsuz da telə sığal çəkən yox,
üzünə üzünü sürtən yox.
Gördüyün bircə sığal,
əlinin çənəni örtməsidir.
Şeydi, onu deməyəcəkdim axı...
çəkilən siqaretlərin sayını itirirsən,
çantanda ətir yox, dərman gəzdirirsən.
Yollara baxıb kimisə gəzirsən,
zorla gülürsən,
ürəkdən ağlayırsan.
Gecə balışı da qucaqlamırsan,
eləcə uzanıb yuxarı baxırsan.
Şeydi, onu deməyəcəkdim axı...
Gəlib o yerə çıxırsanki,
hər gün eyni şeyi edirsən.
Elə-belə yaşayırsan,
yol da getmirsən,
elə-belə yerində yellənirsən.
Şeydi, onu deməyəcəkdim axı...
