Kulis.az gənc şair Allahşükür Ağanın yeni şeirlərini təqdim edir.
Məni kövrəldə bilməz
Məni kövrəldə bilməz
daha güllər,
Güllərin üstündə şehlər,
Ayrılıq dolu şeirlər,
Şeir dolu ayrılıqlar...
Məni kövrəldə bilməz
şəhid evləri,
İslanmış yaylıqlar,
Enmiş bayraqlar,
Rənglənmiş divarlar,
Şəhidin üçünə gətirilən
Düyülər,
Qəndlər, çaylar,
Ağlayan əmilər və dayılar...
Zəncirində dartınan itlər,
İtə yal bişirməyi unudan qadınlar.
Ailədə şəhidin tək oğul olmağı belə
Məni kövrəldə bilməz.
Məni kövrəldə bilməz
qolumun kəsilməyi belə,
Ayağımın itkin düşməyi
Məni düşündürməz,
Mən nədən belə
Yox oldum, ilahi...
Qapı
Açılan səhərlərin atəş üzünə and olsun,
Mən öləndən sonra yazıram şeirlərimi.
Məsələn, bir saatlıq ölürəm.
Gedib şeir gətirirəm bir saatlığa,
Çiçək dəstələri kimi
Sonra dirilirəm,
Mənim şeirlərim bu dünyada olmur,
Ölürəm, açılır başqa bir sabah,
Başqa bir pəncərə…
Ölməklə sağ olmağın arasında
Nazik bir qapı var.
Nə kilidi var, nə açarı.
Gedirəm açılır,
Gəlirəm
Bağlanır.
Dayanın, bir dəqiqə,
Yenə gedirəm
Sizə şeir gətirməyə.
Burda olun,
Bir saata qayıdıram.
Oxu, şairim
Şair, səhər-səhər bir durna köçünə əl eyləsən,
Vaqifin ruhuna vaqif olarsan.
Dizlərini yerə qoyub bir çiçək ləçəyinə əyilsən,
Bir roman oxumuş kimi ayağa durarsan.
Yoxsa sənin oxuduğun xarici romanlar
Kimi şair eylədi deynən?
Səhər-səhər dur bax, gör çay necə tələsir,
Onu kim, çağırır,
Bir məna ver, öyrən,
Bir çay romanı oxumuşam de, dostlara.
Get bazara bax, adamların üzlərinə, gözlərinə
Gör nə qədər yorğundular.
Elə bil min dəfə oxunmuş romandılar.
Köhnə, cildləri cırılmış bir kitabdılar.
Dünya ilə çəkilmiş haqq - hesabdılar.
Oxu şairim, bu adamlar xaricdən gəlməyiblər,
Sənin qonşularındı.
Oxu, o saat biləcəksən
Birinci hansı intihar edəcək?
Ölüm
Güllələr nəğmə kimi səslənir bəzən,
Adamlar qaçırlar o nəğməni oxumağa.
Adamları nəğməylə aldadırlar... nahaq.
Məsələn, bilməsə,
Uşaq yerə düşüb
közərən bir mərmiyə tərəf qaçar
Və əlinə götürər ölümü.
Uşaqlar həmişə
oyuncaq gəzdiyindən yenə aldanarlar.
Ən zəhərli göbələk belə
o qədər şirindi ki, adam doymur.
Gör ölümü harda gizlədiblər?
Biz qaçırıq ölümlərdən,
Sən demə biz ona tərəf qaçırıqmış əslində.
Sürətli maşınların əlindən qaçıb
Bir at arabasının təkəri altında da
Ölmək təsadüfü varmış...
Amma çox nahaq,
Gərək bizi nəğməylə,
Göbələklə,
At arabasının nəğməli təkəri ilə
Aldatmayaydılar...
Məsələn
Məsələn deyirəm,
Biz ölsək, yəni ayrılsaq,
Harda görüşə bilərik
Bir - birimizi nədən tanıyarıq?
Məsələn, bizim adımız
Nə olar onda.
Sən məni tanımazsan
Mən səni tanıyanda.
Məsələn, sən dayanmazsan
Mən dayananda.
Məsələn, sən doğulmazsan,
Mən doğulanda.
Ayrılıq nə güclüdür,
Uzaqda dayanma,
Məsələn hələ yatma,
Hələ oyanma.
