Kulis.az şair Əyyub Türkayın uşaq şeirlərini təqdim edir.
Günayın səhvi
Bir payız səhərində,
Günay durdu yuxudan.
Şimşəyin bərk səsindən
Gözün qırpdı qorxudan.
Baxdı pəncərəsindən,
Gördü küləkdir yaman.
Dedi: -dərsə getməyə,
Soyuq verərmi aman?
Anası qulaq asıb,
Bəhanəni anladı.
Qucaqlayıb qızını,
Bir balaca danladı.
Söylədi qızcığaza
Boran-çovğun olsa da,
Məktəbi heçə sayıb
Dərsi verməzlər bada.
Günay səhvin anladı,
Keçdi əsas mətləbə.
Çantasını götürüb,
Yola düşdü məktəbə.
Dəmirağac
Müəllim uşaqlara,
Təbiətdən danışdı.
Bildirdi bir ağac var,
Hamınıza tanışdı.
Suya atsan batacaq,
Oduncağı möhkəmdir.
Sanki, dəmir kimidir
Çox qəribə görkəmdir.
Uşaqlar çaşbaş qaldı,
Çoxu dedi vələsdi.
Düşünmədi heç biri,
Yəqin hamı tələsdi.
Gözlərini döyərək,
Baxdılar müəllimə.
Arxa sıradan qalxdı,
Hazırcavab Həlimə.
Dedi:-dəmirağacdır
Oxumuşam jurnaldan.
Məlumatım var mənim,
Verilən bu sualdan.
Aslanın dərdi
Xəlil ilk dəfə,
Zooparka getdi.
Gördü aslanı,
Arzuya yetdi.
Söylədi ana,
Kaş çıxa geri.
Burda aslanın,
Çətindir yeri.
Anası dedi,
Əzizim Xəlil.
Onların yurdu,
Meşələrdir, bil.
Əlbəttə, qəfəs,
Çətindir ona.
Bunu uşaqlar,
Gərəkdir, qana.
Xəlil düşündü,
Azadlıq qədrin.
İndi anladı,
Heyvanın dərdin.
Mənim babam şairdir
Əhməd babam şairdir,
Gözəl şeirlər yazır.
Mən səs edəndə deyir,
Sakit ol, fikrim azır.
Sual etdim, babacan,
Niyə şeir yazırsan?
Axı, sən bir ustasan,
Bünövrələr qazırsan.
Söylədi ki, can balam,
Şeir yazmaq azaddır.
Şair olmaq insanda,
Xüsusi istedaddır.
İnsan gözəl fikiri,
Yazır öz sözlərində.
Ürəyindən keçəni,
Görürsən gözlərində.
Şairliyin ayrıca,
Məgər məktəbi olur?
Sözə dəyər verəndə,
Qəlbə gözəllik dolur.
“Vətən tarixi”
Sevirəm vətənimin,
Hər obasın, hər yurdun.
Burda nişanı qalıb,
Ulu dədəm Qorqudun.
Oxuyub öyrənirəm,
Tarixin salnaməsin.
Azərbaycanım haqda,
Bəstələnən nəğməsin.
Torpağına baş qoydum,
O mənə beşik, nənni.
Ən çox sevdiyim dərsdir,
“Vətən tarixi” fənni
“Ağ qızıl” ustası
Fermer əmim tarlada
Pambıq əkib-becərir.
Yerə düşən hər toxum,
Öz vaxtında cücərir.
Pambıq sahələrində
Hər il məhsul bol olur.
“Ağ qızıl” anbarlara,
Rahat, itkisiz dolur.
Əməksevər əmimin,
Burda var alın təri.
Zəhmətli halal işin,
Yoxdur, tayı-bənzəri.
Durnalar
Durnalar qatar-qatar,
Köç eyləyib uçurlar.
Havanın soyuğundan,
Baş götürüb qaçırlar.
Artıq payız fəslidir
Xəzan gəlib çöllərə.
Durnalar qayıdarmı,
Bir də bizim ellərə?
Tələsməyin, a dostlar,
Qış bitər, bahar gələr.
Quşlar da geri dönər,
Günəş nur yerə ələr.
