Kulis.az şair-tərcüməçi Zülfüqar Əhmədoğlunun Əliağa Vahidlə bağlı maraqlı bir xatirəsini təqdim edir.
Atam Rüfət Əhmədzadə Əliağa Vahidin pərəstişkarı idi. Tez-tez görüşərdilər. Görüşlərin böyük bir qismi Kirpi jurnalının Qoqol küçəsi, 6 ünvanında yerləşən redaksiyasında baş verirdi. Atam danışırdı ki, Vahid bir gün redaksiyaya gəlmişdi. Amma nəsə fikirli idi. Dodağında nəsə astadan qafiyə zümzümə elədiyi hiss olunurdu. Atam soruşub ki, mirzə, nə fikriləşirsən belə? Vahid də deyib ki, ay Rüfət, poçtalyona balaca bir şey yazmışam, bir qafiyəsini tuta bilmirəm. Ardınca bu misranı deyib:
Poçtalyona bir yaxşı, rahat yer gərək olsun,
Sürətlə gedən saz motoroller gərək olsun…
Dalı gəlmir…
Atam danışırdı ki, mən də elə bədahətən “Poçtalyon olan kəs özü şofer gərək olsun” dedim.
Vahid heyrətlənib, sevinib və deyib:
“Ay Rüfət, motorollerin qafiyəsi elə şofer olar”.
Şeirin bütöv variantı burdadır:
Poçtalyonun şikayəti
Ay Kirpi, mənim dərdimi yaz fürsət olanda,
Poçtalyonu da al nəzərə növbət olanda.
Məktubları, jurnal, qəzeti kənddə, şəhərdə
Mən paylayıram çox evə beşmərtəbələrdə.
Öz işlədiyim yerdə tutulmur bu nəzərdə,
Hər kəs sevinər zəhmətinə qiymət olanda.
Poçtalyonu da al nəzərə növbət olanda.
Keçmişdə də çox yük daşınıb at, qazalaqla,
Carçı dolanardı şəhəri axsaq ulaqla,
Onlar çox əziyyətdə olublar bu sayaqla,
İndi minirəm mən maşına qismət olanda.
Poçtalyonu da al nəzərə növbət olanda.
Poçtalyona bir yaxşı, rahat yer gərək olsun,
Sürətlə gedən saz motoroller gərək olsun,
Poçtalyon olan kəs özü şofer gərək olsun.
Nazirliyə bildir bunu sən söhbət olanda.
Poçtalyonu da al nəzərə növbət olanda.
1960
