Kulis.az Arif Həsənovun fars dilindən tərcüməsində Nizami Gəncəvinin “Xosrov və Şirin” poemasından “Xosrovun ölümü” hissəsini təqdim edir.
Qaranlıq bükərək ətəklərini
Nurlu bir sabaha verdi yerini
Zülmət qalasından boylanan səhər.
Sübhün gəlişindən verirdi xəbər
Nurdan xəlq olunmuş gözəl əndamı.
Əriyib itirdi kafursayağı*.
Sökülən dan yeri sanki bilirdi
Özün oldürməkdi Şirinin dərdi.
Son dəfə süzdürüb o xumar gözün.
Yas əhlinə bələ soylədi Şirin.
Kumar Əvədindən** tabut duzəlsin
Xosrovun meyiti ora qoyulsun
Ölüm xəbərini eşidən şahlar.
Axışıb gəldilər, səfə durdular.
Zərrin cənazəni alıb çiyninə.
Şahlar rəvan oldu qəbir evinə.
Nəşi tapşırdılar qara torpağa.
Şirin tənha qaldı sevgili yarla.
Sərdabəyə girib o gözəl pəri.
Köksünə sapladı iti xəncəri.
Qucaqlayıb yarın o, zərrin qəbrin.
Əbədi qapadı xumar gözlərin
Xatirində saxla bəşər ovladı.
Görürsənmi dünya fani dünyadı
Vəfasız fələyə bel bağlayırsan?
Yoxsa, bu namərdi dostmu sanırsan?
İşi də, çölü də yalandı, yalan.
Yoxsa ovsunlayıb səni bu ilan.
Bilmirdin bu dünya fani alçaqdı
Verdiyini geri almayacaqdı?
Əvvəli gəl dəyər sonra aldadar.
Yaman günə salıb səni ağladar.
Ağlın olsun uyma sən bu alçağa
Cəhd etmə var yığıb saray qurmağa.
Kafur – İçi ağ ağac növüdür. Soyuducu qədər soyuqdur. Bizdə sidri-kafir kimi tanıyırlar.
Əvəd və ya ud - Hindistanın Kumar vilayətində bitən ağac növüdür. Çox gözəl ətri var.
