Bu şeiri xüsusi təyinatlı, kəşfiyyatçı, Şuşa fatehi, şəhid Kamil Məmmədova həsr edirəm. Kamil nişanlı idi, öz əlləri ilə bəzəyib getdiyi bəy otağına şəhid kimi qayıtdı. Bu vətənə zəfər sevinci yaşadan qəhrəmanlarımız, ruhunuz şad olsun. Bu şeirləri yazanda hər birinizin həyatı, döyüş yolu haqqında ətraflı oxuyuram, dəhşətə gəlirəm, çünki göstərdiyiniz igidlik tarixdir, sizlər tarix yazmısınız, bu vətən, bu millət üçün etdiklərinizə görə sadəcə bunu deyirəm: ruhunuz qarşısında baş əyirəm!
Elşad Barat
İgid kimi getmişdin,
İgid kimi qayıtdın,
Sən öz bəy otağına,
Şəhid kimi qayıtdın.
Qayıtdın savaşlardan,
Evinə-eşiyinə,
Qoy anan lay-lay desin,
O tabut-beşiyinə.
Şəhidin yeri bəlli,
Şəhidin taxtı bəlli,
Bəzənib bəy otağın,
Toyunun vaxtı bəlli.
Elə bil ki, toyundu,
Hamı yığışıb gəlib,
Gözlər bulağa dönüb,
Qəlblər alışıb gəlib.
Bir gecədə qar yağıb,
Ananın saçlarına,
Çıxıbdır qabağına,
Nişanlın qara geyib,
Gəlibdir otağına.
Sən də bəylik yerinə,
Bayrağı geyinmisən,
Vətənə bürünmüsən,
Torpağı geyinmisən.
Geyinmisən əyninə,
Qəhrəmanlıq libası,
Bayraq, vətən boydadır,
Şəhidliyin mənası.
Şəhidlər ölməzdilər, -
Hamının bir sözü var,
Şuşa qayalarında,
Ayağının izi var.
Sənin kimi oğullar,
Vətənə can dedilər,
93-də tökülən,
Qanlara qan dedilər.
Başımızın tacısız,
Nə qədər ki, varıq biz.
And olsun o Bayrağa.
Sizi unutmarıq biz.
