Kulis.az gənc şair Saqif Zeynalın şeirlərini təqdim edir
İndi dar ağacına
Çəkmirlər adamları
Adamlar özləri
Çəkilir dar ağacına...
İndi nə var ölməyə
Çətini yaşamaqdı...
Nə işdi meydanlarda
Qursunlar dar ağacları
Kimdi əlin qana basan.
Bezdinsə çıx get, get çıx
Hər yan dar ağacı...
Evdə işdə görüşdə
Hardasa gəzməkdə
Təki özünü asmağa
Hardansa atmağa
Ağzına su alıb susmağa
Nəsə bəhanən olsun...
Ya süzməyi öyrənəcəksən
Ya üzməyi öyrənəcəksən
Ya da yaşamağı...
***
Elə tənhalaşdım elə təkləşdim ki,
Bu sevgili vətənin mübarək bədənində:
Uçuq daxmasında
Hündür binasında
Azadlıq metrosunda
Dönük-dönük adamların içində...
Nə iki cahan nə sığmazam
Çəkildim özümə çəkildim
İndi öz içimə sığışmışam...
Şair Haqverdiyə
Şair dünya düzəlmədi
Belə qalsın - cəhənnəmə
Azalmayan şələ dərdi
Şələ qalsın - cəhənnəmə
Mərmiləri gülə döndü
Çiçəkləri külə döndü
Elə döndü, belə döndü
Elə qalsın - cəhənnəmə
Sinə dağlı qordan belə
Balıq olduq tordan belə...
Bu ömür də burdan belə
Yelə qalsın - cəhənnəmə
Qəm bərədə pusar gözlər
Zaman bizi hey sürəklər
Qurumayan nəmli gözlər
Selə qalsın - cəhənnəmə
Saqif Zeynal ötür anlar
Kimi duymaz kimi anlar
Kölə kimi yaşayanlar
Kölə qalsın - cəhənnəmə
***
İlk dəfə Falçı qarı gəzdirdi
Əlinin içindəki qırşlarda
Öz ifritə baxışlarını...
Nazik tünd boyalı dodaqlarla
Pıçıldadı qulağına:
Taleyin öz əlindədi!
Sən isə astadan inandın
Ələ saldı taleyini
Anlamadın!
Sonra elə zilləndi ki,
Gənc əllərinin məhrəm qırışlarına
Alnının qırışmış yazıları da
Uçub töküldü ovuclarına...
İndi əllərini qünut tutub
Qarışıq xətlərin arasında
Həyatı axtarırsan...
