Kulis.az 10-cu sinif şagirdi Mətin Qarayevin şeirlərini təqdim edir.
Eşqim
Eşqimiz bir solğun çiçəyə bənzər,
Budağı tikanlı, ləçəyi nəmli,
İnanmam, bu gülü kimlərsə dərə,
Dərsə də dərənin ürəyi qəmli.
Eşqimiz bir tənha ceyrana bənzər,
Ovçudan gizlənir, aslandan qaçır,
Meşədə tək gözəl olmaq çətindir,
Meşənin gözəli yuvadan qaçır.
Eşqimiz bir itkin gəmiyə bənzər,
Dalğalar gəmiylə vuruşub durur,
Gəmi dərd içində, gəmi ağlayır,
Gəminin gözünü balıqlar yuyur.
Eşqimiz bir sonsuz gülşənə bənzər,
Təkcə gülü var, təkcə bülbülü,
Təkliyin içində yaşasalar da
Bülbül gülü sevir, gül də bülbülü.
Eşqimiz bir qərib adaya bənzər,
Ada okeanda sudan boğulur,
Adanın tək dostu bu okeandı,
Hər gecə adada sular doğulur.
Eşqimiz bir tozlu kitaba bənzər,
Kitab barmaqların həsrətin çəkir,
Sarı vərəqlərdə qara hərflər
Bəyaz barmaqların şəklini çəkir.
Eşqimiz bir böyük günaha bənzər,
Artıq bu günahdan boğuluram mən,
Səni sevməyim də günah imişsə
Dünyada ən böyük günahkaram mən.
***
Dərd apardım, sər apardım
Nə gətirdim bu dünyada?!
Neçə sifət, neçə sima
Nələr gördüm bu dünyada?!
Doğru yerin tapammadı
Yalan məndən qaçammadı
Dünya məni açammadı
Elə sirdim bu dünyada.
Bu kainatın yaşını
Keçmişini, yaddaşını
Həyat adlı bu maşını
Necə sürdüm bu dünyada?!
Yoxda idim, vara çatdım
Birə aldım, minə satdım
Heç bilmədim nə qazandım
Nə itirdim bu dünyada.
