Fellini rəsmləri haqda deyir: “Mənə elə gəlir ki, bütün ömrüm boyu qadınlardan film çəkmişəm. Hər şeyə görə onlara borcluyam.... Hər film üzərində işləməyə başlayanda əvvəlcə vaxtımın çox hissəsini masa arxasında keçirirəm, işim-gücüm yalnız dalğın halda qadın döşləri və arxası çəkmək olur. Bu, mənim filmə daxil olma, filmi bu arabesk rəsmlər vasitəsilə şifrəsini açmağa başlamaq metodumdur”.
Xatırladaq ki, Fellini rejissorluqdan əvvəl karikatura ilə məşğul olub. Romada studiya açaraq sifarişlərlə şarjlar ərsəyə gətirirdi. Rejissor ömrünün axırına kimi karikatura çəkdi. Əksər italyanlar kimi o da ətli- qanlı qadınları sevirdi. Onun rəsmlərinin böyük hissəsində nəhəng qadın arxası və sinəsi təsvir olunub: “Tanqo oynayan qadın”, “Fellininin iri döşlü çılpaq qadınla avtoşarj”, “Federiko və katibə” və s.
Fellini yazır: “Özümü xatırlayandan əlimə keçən vərəqdə həmişə nəsə qaralayıram. Bu, bir növ şərti refleks, sırf avtomatik məşğuliyyət, mənim əbədi maniyamdır”.
Komiks rəssamı Milo Manara xatırlayır: “70 illiyində Felliniyə bir qutu flomaster bağışladım, onun gözləri uşaq kimi parıldadı. O, heç vaxt rəsmlərinə ciddi münasibət bəsləmirdi. Anlamırdı ki, biz niyə ehtiramla onun restoranda salfetlələrə çəkdiyi rəsmləri saxlayırıq”.
