Könül gözüylə görənlər – Lətif Mustafaoğlundan YENİ ŞEİRLƏR

Könül gözüylə görənlər – Lətif Mustafaoğlundan YENİ ŞEİRLƏR
14 sentyabr 2016
# 11:50

Kulis.Az uzun müddət çap olunmayan şair Lətif Mustafaoğlunun yeni şeirlərini təqdim edir. Şeirlər hazırda Ankarada yaşayan qələm dostumuzun yazdığı leksikonda saxlanılıb.

Böyük nənəm Mələk xanım 100 ildən çox yaşadı. 1937-ci ildə qeyb olan, ölüsü-dirisi bilinməyən oğlu Omar dilindən heç düşmədi. Öləndə son sözü «Omar öldü» oldu.

Müəllif

Sən iki su arasındakı pərdə kimiydin bala

Sən bir əlində atəş o birində su

Sən odla imtahan edilən suya enənlər misalı

Sən Yunusu qarnında daşıyan

Sən yetim anasıydın

Sən anaları ağlar qoyan

Sən hər ertə namazı zamanı

Suda səməklərlə halləşən

Sən gecəylə gündüzün

Arasındakı pərdə qımıldanırkən

Eşidən

İdrak edən

Tökülən sırları devşirən

Könül gözüylə görənlərdəndin bala

Dedim ya sən incədən incə pərdəydin

Sən tanrı qılıncı kimi

Heç sezilmədinki

Heç bilinmədinki

Bir ötədə bir bəridə

Bəriyə geldiyində ap-aydınlıq

Geriyə döndüyündə zifiri qaranlıq

«İmdi adım Mehmet durur ol dəmdə Omar idi»

Sən heç ortada olmadın ki oğul

Həp uclarda

Uclarda bəylərin yaşlandığı

Seyrək görülür

Mən səni heç doğurmadım ki bala

Doğursam bir gün ayrılırdıq.

14.03.2014

***

Varmı heç ölməyən bala

Yani dirilməyəcək

Ölmədən dirilən kim var nə var

Bax toxum torpaqda öldükdən sonra dirilir

Yaşıl-yaşıl naxış-naxış

Dirilişin dəlilidir qışdan sonra gələn bahar

Sən heç ölmədin ki bala

Ölüm dedikləri də nə ki;

Torpağa bələrlər təni

Sebu misalı yəni

Uyuda bəklə\ derlər

Diriləcəyin anı

Sən heç ölmədin ki oğul

Sən həm qürbətdin

Həm qərib

Sən qurban –

Adaqlar doğuşdan ölənlərdir ölmədən

Sən heç ölmədin ki bala qeyb oldun

Göy yarıldı yer dəlindi

Uddu səni diri-diri

Yoxsa yetərmiydi örtməyə üstünü

Dünyanın torpağı

Sən heç ölmədin ki bala

Göy yarıldı yer dəlindi

Sən də öl bala

Öl

Öl ki diriləsən

Gənə yenə görəm yüzünü.

13.03.2014

***

Oğul oğul

Düşmən toxmağı oğul

Getdin də dönmədin bala

Hanı bizi də alacaqdın yanına

Dayılarından uzaq dur

Mənim qarındaşlarım ya

Huylarını bilərəm

Sənə zərər verirlər müxənnətlər

Sənə qıyarlar

Oğul oğul

Göy atın ağlını oynatdı

Sürülərin dölsüz qaldı

Atların taysız

Tarlaların xamda

Köyün malı-davarı atı-eşşəyi

Bayram edər hər gün

Abin Məhəmmədi Sibiryaya sürdülər

Ondan da xəbər yox bala

Üzünü belə görmədiyin oğlun Əsədin

Biləyi bərkimədi hələ

Çocuq iştə

Qızın Əsma yedisinə girdi bu sənə

Deyək ki məni unutdun bala

Günahına girdim əfv ola

Sən mənim bi dənəmsən

Heç unuturmusun ananı

Uşaqlara yazıq oldu bala

Atalı-analı öksüz-yetimlər

Mənim başıma qaldılar

Moskov mən böyüdəcəm dedi

Bu yetimləri

Gecəynən Gəncəyə cağırdım

Bacın Yetərin yanına

İndi Yetər həm anadı həm ata uşaqlarına

Qarın Yasəmən ərə getdi

Yəni yuva qurdu bala

Hani hey bir bayatı söylərdin:

«Ya dəli

Ya cününam ya deli

Qiyamət o gün qopar

Yara dəyə yad əli»

Gəl bala

Hadi dön

Bilərəm qoparacağını qiyamətin

Sən gələndə

Dön bala

Qiyamət qopsa da gəl

Səninlə qiyamət

Anana bayramdır

16.03.2014

***

Dağa daşa küsəm bala

Qurda-quşa qırğın

Suya havaya sus-pusam

Nədən ki, səndən xəbər verməzlər mana

Suların da iflahı kəsilə bala

Dili ağzı quruya suyun

Adını anmaz

Sənnən havar salmaz oldu o da

Başı ərşə dəyə boz ayğırının

Kimsəni mindirmədi belinə

Sənnən sonra

Mənnən başqa

Mana baş əgər boz ayğırın anca

Yoldaş oldu həm haldaş mənə

Sırlarını bir tək mənə ayıdar

Dər ki, boz ayğırın mənə

«Ardındadır dağların yiğidin

Ağzı möhürləndi

Özü sirr oldu

Sözü sirr oğlunun

Yitik oğlun

Yetik imdi»

Gözün aydın olsun dər boz ayğırın mənə

Atda qonuşarmı demə ha

Şəkkak olma haşa

Rəsulallahı ərşə daşıdı ya

At da qoşunar dağda daşda bala

Rəbim dilərsə əlbət

Bax dağ daş dər ki mənə

«Sakın Omarın adını anma

Buyruğu \ gəlmiş sulara

Onnan sus-pus sular

Küsmə sən sulara

Sularda əmir qulu ya

Yaddaşı kül olmuş atəşin

İn olsun ya cin

Koklaya dursun havayı

Omar sirdaş qılındı bilənlərə

Yedi sənə quraq həm qısır qalacaqmış

Yer yüzü

Silinəcəkmiş izi Omarın zahirdən

Örtüyə büründü pərdəyə oğlun

Göbəyi yenidən kəsildi balanın»

Könlüm huzur buldu oğul

Səndən xəbər aldım ya

Mənə də müjdə var bala

Bilsən

Gözü quru gedəcəkmişəm

Qəm yoxmuş mənə nə kədər

Şükürlər olsun yazı yazana

Sən ordasın ya

Səlaməttəsən iştə bala

Həmd olsun həmd olsun yazı yazana

Yitik ol ya yetik

Yetər ki atın kişnəsin bala

Qazancın qarşı gəlsin

Yürü Qulum buyruğu alasın hep

Bala allahdan

6.06.2014

***

Türk mən mən türk

Türkəm mən

Atlarım davarlarım ağca sürülərim var

Varam var Allahım yar

Döşək nə yorğan da nədir

Bilməm

Mən türk yastığım daş

Türkəm mən dirilər arasında mən baş

Dünya nədir ki aləmlər

Atlarımın otlağı

Nidəm mən sarayı otağı

Türk mən qəbir bildim yatağı

Atım kişnər bən uluram

Allahdır mənim yarım

Türk mən mən türk türkəm mən

Tarixi həp mən yazdım yazaram

Bu gün varam yarın var

Türk mən mən türk

Allahdır türkə yar

Allah yar

Allah yar

***

Boynumuzun borcu kulluk

Halk içrə geçinən kulduk

Gizləndik hu huzur bulduk

El bizimdir etek sənin.

Geldi əmir attık dəmir

Dəryaya daldık bir-bir

Doyarmi suya şu hamur

El bizimdir ətək sənin.

***

Hayvandık ölmədən öldük

Hu deyubən döre konduk

Yaşlandıq çözüldük solduq

El bizimdir ətək sənin.

Ardındadır dağların aradığın dedilər

Qandım

Qəflətmiş məgər

Dağları aşdım

Çöllərdə dolaşdım

Boşunamı boşuna

Sakın ha yılma dedilər

O təpəyə də bir varsan

Bu da təpənim ardı

Nə in

Nə cin vardı

Qarıncaya sordum

Qurda quşa

Sordum arıya sordum aradığımı

Onu olunca anlarsan inşallah

Bulursan dedilər

Hər qul kimi er-gec

Üzülmə

Piş

Ol da yan

Ömür bir an

Can canan dedilər

Fəna fillah

Bəka billah dedilər

Fəna fillah

Bəka billah

Allah

Allah

Allah…

# 1341 dəfə oxunub

Müəllifin son yazıları

#
#
# # #