Kulis.az şair Nazim Əhmədlinin “Xocalı” şeirini təqdim edir.
o gecə qar yağmadı,
qan yağdı o şəhərə;
o şəhər o gecədən,
sağ çıxmadı səhərə;
hansı bayquş uladı,
o şəhərin üstünə;
ölüm qanad sərmişdi,
o səhərin üstünə;
o gecədən səhərə,
yollar da görünmədi;
dağlar da düşmən oldu,
dumana bürünmədi;
güllələr ilan kimi,
qıvrılırdı gecədə;
yüzlərlə ölüm vardı,
yolda, izdə, küçədə;
göy üzü qan qusurdu,
anaların səsinə;
adamlar qızınırdı,
ölümün nəfəsinə;
Xocalı can verirdi,
gecə qollarım üstə;
qırmızı qan axırdı,
sel tək yolların üstə.
Xocalı can verirdi,
gecənin ağuşunda;
vətən hamilə idi,
bir dərdin yağışına.
nə dünya, nə göy üzü,
nə də Tanrı bilmədi;
Xocalının göz yaşın,
o gün kimsə silmədi;
o şəhər ağlar qaldı,
bu dünyanın heçində;
mən də bir şəhid oldum,
o gecənin içində.
