“Darıxsan səng elə”
Darıxanda zəng elə,
Səbəb oldu, olmadı.
Dolub-boşaldı ürək,
Sənin yerin dolmadı!
Yazıq sən uçan bina
Donub qaldı yerində.
O gündən yoxdu adın
Evsizlər dəftərində.
Yazmadığın kitab da
Kölgəsini sürüyür...
Dərd böyüdür oğlunu -
Uşaqlar tez böyüyür.
Hələ istidi yerin,
Arada bir güman var,
Bir gün üşüyəcəklər
Səndən tez soyuyanlar.
Bir də, unutdum deyəm,
Borcların da silindi.
Daha azadsan yəqin,
Öz başın, öz əlindi.
Xəbər almaq istəsən
Mən də ki, elə-belə...
Darıxıram, bilirsən,
Arada-bir zəng elə!
16.03.17.
Kimə qalacaq?
Mövludun əziz xatirəsinə...
Bu yurda can deyən canından olur!
Ömürlər puç olur, gözlər qan olur!
Bəxti gətirməmək nə yaman olur!
Bu zaman hələ çox canlar alacaq!
Bu vətən sonunda kimə qalacaq?
Kişilər evinə boş gəlirsə də,
Cavanlar ölümə tuş gəlirsə də,
Ölüm yaşamaqdan xoş gəlirsə də
Demək sönəsidir bu od, bu ocaq!
Bu vətən sonunda kimə qalacaq??
Var nədir – üstündə yatanlar bilir,
Dünyanı dörd əllə tutanlar bilir...
Vicdanı ucuza satanlar bilir
Şərin qapısını kimlər çalacaq.
Bu vətən sonunda kimə qalacaq...
Yaman özümüzü öyürük amma,
Hələ xəyalplov yeyirik amma...
Gənclərə Gələcək deyirik, amma
Kürsülü qocalar üzə salacaq!..
Bu vətən sonunda kimə qalacaq?..
Varlı ocağında tüstü də qızıl,
Divarı-daşı da, büstü də qızıl...
Torpağın altı da, üstü də qızıl -
Kimlər talan edib... kimin olacaq...
Falçı dünyasıdır, fal açaq bəlkə:
Bu vətən sonunda kimə qalacaq?
Kimə qalacaq?..
16.03.17.
MÖVLUDA
Bu baharda payız çöküb sən sevdiyin mahala,
Şeir olub yazılmısan məzarların birinə.
Bayram gəlib, amma sənsiz yas saxlayır havalar,
Sətirlərin haray çəkir buludların yerinə.
Bu baharda payız çöküb sən sevdiyin mahala,
Yeri-yurdu al qan edib əllərinin xınası.
Bu torpağın yaraları bir də çətin sağala,
Məzarına pir deyənlər Mövlud deyib yanası...
16.03.17
